പ്രേമൻ ഇല്ലത്തിൻ്റെ 'നഗരത്തിൻ്റെ മാനിഫെസ്റ്റോ' ഒരു നോവൽ എന്നതിലുപരി, ബോംബെ/മുംബൈ എന്ന മഹാവിസ്മയത്തിൻ്റെ ആത്മാവിലേക്കുള്ള ഒരു അഗ്നിപ്രവേശമാണ്. ഇതൊരു നഗരത്തിൻ്റെ കഥയല്ല, മറിച്ച് ആ നഗരം മാറോടുചേർത്തു പിടിച്ച മനുഷ്യജീവിതങ്ങളുടെ ഭൂപടമാണ്. കണ്ണിൽ മായക്കാഴ്ചയുടെ വർണ്ണങ്ങൾ ചാലിച്ച മുംബൈ, തൻ്റെ ക്ലോക്കിലെ സൂചികൾ പോലെ മനുഷ്യൻ്റെ കാലവും സമയവും കൃത്യമായി കറക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നതിൻ്റെ ചിത്രം നോവലിസ്റ്റ് ഹൃദയത്തിൽ പതിയും വിധം പകർത്തിയിരിക്കുന്നു.

അതിപുരാതനമായ അര്‍ദ്ധനാരീശ്വരക്ഷേത്രം. പുരുഷന്മാര്‍ സ്ത്രീകളായി അവതരിക്കുന്ന ഉത്സവങ്ങളും മറ്റ് വിശേഷാവസരങ്ങളും. ഈ ഗ്രാമത്തെ പറ്റിയും ഉത്സവത്തെ പറ്റിയും കേരളത്തിന്റെ ആചാരങ്ങളെപ്പറ്റിയുമൊക്കെ പഠിക്കാന്‍ താന്‍ ഇവിടെ പലപ്പോഴായി എത്തിച്ചേര്‍ന്നിട്ടുണ്ട്. ഓസ്‌ട്രേലിയയിലുള്ള യൂണിവേഴ്‌സിറ്റിയുടെ ലക്ഷങ്ങളുടെ ഫെലോഷിപ്പ് ലഭിച്ചത് ഇന്ത്യന്‍സംസ്‌കാരവും കേരളീയഗ്രാമങ്ങളും ആയി ബന്ധപ്പെട്ടുള്ള ഗവേഷണത്തിനാണ്. ഫീല്‍ഡ് സ്റ്റഡി പ്രധാനമായും കേരളത്തില്‍ തന്നെ ആയതിനാല്‍ കഴിഞ്ഞ രണ്ടുവര്‍ഷമായി ഇവിടെതന്നെയുണ്ട്. ''മോളേ സൂര്യകാന്തീ, ഇന്ന് ഉച്ചയ്ക്ക് ഭക്ഷണം ഞങ്ങളുടെ വീട്ടില്‍നിന്ന് കഴിച്ചോളൂ'' എന്ന് പറയുന്നവര്‍ വരെ ഈ ഗ്രാമത്തിലുണ്ട്. തന്നോട് അത്രയ്ക്കും സ്‌നേഹവും അടുപ്പവും വിശ്വാസവും പുലര്‍ത്തുന്നവര്‍. അമ്പലക്കമ്മറ്റിക്കാര്‍ സഹായിച്ച്

കാലിടറാത്ത കുതിരയെപ്പോലെ കാലം നടന്നു പോകുമ്പോൾ ഞൊണ്ടിക്കാലുകളിൽ

മരണ വാർത്ത കേട്ടതു മുതൽ മാണിയുടെ നെഞ്ചു പിടഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു... കരച്ചിലടക്കി അവർ കൊച്ചു പെണ്ണിനു വേണ്ടതെല്ലാം ചെയ്തു....പിന്നീട് വേണ്ടതെല്ലാം മറിയയോടു പറഞ്ഞു കൊടുത്തു. അവർ അതിവേഗം കൂടിയിലേയ്ക്കു നടന്നു. മരണ വീട്ടിലേയ്ക്കു പോകുന്ന പെണ്ണുങ്ങൾ മാണിയെക്കണ്ടിട്ടും ഒന്നും ചോദിച്ചില്ല....അവർ പിറുപിറുക്കുന്നതു മാണി കേട്ടു. "കടുപ്പം തന്നെ!! ഹോ കൂടെപ്പിറപ്പു ചത്തിട്ടും അവരുടെ പിണക്കം... പലതും പറഞ്ഞു പരിഹസിച്ചും കുറ്റപ്പെടുത്തിയും ആരൊക്കെയോ അവരെക്കുന്നു പോയി. മാണി ഒന്നും കണ്ടില്ല കേട്ടില്ല... അവരുടെ മനസ്സും ബോധവും ആകെ ക്കലങ്ങിമറിഞ്ഞ് മറ്റേതോ ലോകത്തായിരുന്നു.

ഓർക്കാപ്പുറത്ത് കൊടും മഴ പെയ്ത രാത്രിയായിരുന്നു.ഇടിയും മിന്നലുമുണ്ടായിയുന്നു.ശക്തമായ കാറ്റു വീശിയിരുന്നു. കാറ്റിൽ മരക്കൊമ്പുകൾ ഒടിഞ്ഞു വീണു. റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനടുത്തുള്ള ചേരിയിലെ കുറേ വീടുകളുടെ മേൽക്കൂരകൾ പറന്നു പോയി.ഇലക്ട്രിക് ലൈനുകൾ പൊട്ടി വീണു. നഗരം ഇരുട്ടിലാണ്ടു. അതുകഴിഞ്ഞു വന്ന പകലിന്റെ കത്തുന്ന വെയിലിലേക്ക് കുടയൊന്നുമില്ലാതെ മേഘരഞ്ജിനിയിറങ്ങി. എന്നെന്നേക്കുമായവൾ തരകൻ ഡോക്ടറുടെ വീടിന്റെ പടികളിറങ്ങുകയാണ്.. ഇനി മടങ്ങി വന്നേക്കില്ല.. ജോലിയവസാനിപ്പിച്ച് പടിയിറങ്ങിയ വീടുകളിലേക്ക് വീണ്ടും ജോലിക്ക് പോകുന്ന ശീലം മേഘരഞ്ജിനിക്കില്ല. അതുകൊണ്ടവൾ ഇനി തിരിച്ചു വരില്ല.

അമ്പത്തിയേഴാമത്തെ വയസ്സിലാണ് ഷീല അടുക്കളയിലിരുന്ന്, പുട്ടുകുറ്റിയിലേക്ക് നനഞ്ഞ അരിപ്പൊടിയിട്ടുകൊണ്ട് തന്റെ ജീവിതത്തിലെ സുപ്രധാനമായ ആ തീരുമാനമെടുക്കുന്നത് - ഷഷ്ടിപൂർത്തി ആഘോഷിച്ച് മാസങ്ങൾ മാത്രമായ ഭർത്താവിനെയും വിവാഹിതരായ രണ്ടാൺമക്കളെയും ഉപേക്ഷിക്കുകയാണ്... 'ഡിവോഴ്‌സ്' എന്ന വാക്ക് നാട്ടിൻപുറത്തെ ആ ചെറിയ വീട്ടിൽ വെള്ളിടി

നാലു ചുവരുകൾക്കുളളിൽ കുടുങ്ങിയ മൗനത്തിന്റെ മഹാസമുദ്രം...! വാതിലിന്നപ്പുറം ലോകം തിരക്കിൽ മുഴുകുമ്പോഴും, വിഴുങ്ങാൻ തുടങ്ങുന്ന നിശ്ശബ്ദത..! ഒറ്റ ജനാല തുറന്നിട്ടാലും കാറ്റു കടന്നുവരില്ലീ മുറിയിൽ..!

റോഡിനപ്പുറത്തു നിന്ന് ചടുലതയോടെ പാദങ്ങൾ വച്ച്, ഗ്ലാസ്ഡോർ സൂക്ഷ്മതയോടെ തുറന്ന്, തലയുയർത്തിപ്പിടിച്ച്, ചിതറിക്കിടന്ന കസേരകളുടേയും മേശകളുടേയും ഇടയിൽ ഇടനാഴിയിലൂടെ അപ്രതീക്ഷിതമായി മുന്നിലെത്തി അയാൾ നേരേ കൈനീട്ടിയപ്പോൾ സ്വാഭാവികമായും അമ്പരന്നു. റസ്റ്റോറന്റിൽ, ഒരു കപ്പു ചൂടു കാപ്പിയുടെ ആശ്വാസം രുചിച്ച് കുറെ നേരമായി വെറുമൊരു കൗതുകത്തോടെ അയാളെ ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുകയായിരുന്നു. അയാൾക്ക് 'ഡ്രാക്കുള' യിലെ ' ക്രിസ്റ്റഫർ ലീ' യുടെ മുഖമായിരുന്നു.

"ഏതോരാത്രിയിൽ അയാളുടേ വീട്ടിലേ ഷെൽഫിൽ നിന്ന് ആ തോക്ക് നഷ്ട്ടമായി അയാളൊരു റിട്ടേ൪ഡ് പട്ടാളക്കാരനായിരുന്നു. രണ്ട്മൂന്ന് ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തൃശൂരുള്ള ചാവാക്കാട്ടിൽ ഒരാൾ വീട്ടിൽ കൊല്ലപ്പെട്ടു.അതൊരു ഫോട്ടോഗ്രഫറായിരുന്നു. വെടികൊണ്ടാണയാൾ മരിച്ചത് അയാളുടേ പേര് ജൊൺ തോമസ്.

വൃക്കയുൾപ്പെടെയുള്ള അവയവങ്ങൾ വിജയകരമായ ശസ്ത്രക്രിയയിലൂടെ മാറ്റി വയ്ക്കുന്നത് ഇന്ന് വൈദ്യലോകത്തിനു ഒരു വെല്ലുവിളിയല്ല. അതിനാൽ വൃക്കകൾ തകരാറിലാകുന്ന രോഗികൾക്കും ഇന്ന് ആശക്ക് വഴിയുണ്ട്. ലിവിങ് ഡോണർ ട്രാൻസ്‌പ്ലാന്റേഷൻ ആണ് കൂടുതൽ വിജയകരമായി പരീക്ഷക്കപ്പെടുന്നത്. 1954-ൽ ജോസഫ് മുറെയാണ് വൃക്കമാറ്റിവെക്കൽ ശസ്ത്രക്രിയ വിജയകരമായി നടത്തിയത്. ഇതിന്റെ പേരിൽ 1990-ലെ വൈദ്യശാസ്ത്രത്തിനുള്ള നോബൽ സമ്മാനം അദ്ദേഹത്തിന് സമ്മാനിക്കപ്പെട്ടു. അമേരിക്കയിലെ ഫ്ളോറിഡയിലുള്ള ഡോക്ടർ എം.പി. രവീന്ദ്രനാഥൻ എന്നയാളുടെ “രോഗങ്ങളുടെ രഥോത്സവം” എന്ന പുസ്തകം ഇയ്യിടെ വായിച്ചതിന്റെ അനുഭവം വായനക്കാരുമായി പങ്കു വയ്ക്കുകയാണ്. കുറുന്തോട്ടിക്കും വാതം എന്ന് പറയുന്നപോലെ വൈദ്യന്മാർക്കും

അമേരിക്കൻ മലയാളി എഴുത്തുകാർക്കിടയിൽ സുപരിചിതനായ സാം സി കൊടുമണിന്റെ 'ക്രൈം ഇൻ 1619: അഥവാ അടിമകണ്ണിന്റെ നാൾവഴികൾ ' ചരിത്രവും ഭാവനയും ചേർന്നൊരുക്കിയ ഒരു കൃതിയായി ആണ് രചയിതാവ് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്. ഒരു ചരിത്രസംഭവത്തെ വിവരിച്ചു കൊണ്ട് ആരംഭിക്കുന്ന ആഖ്യായികയിൽ യു എസിലെ ഒരു ന്യൂന പക്ഷ വിഭാഗം നേരിട്ട് വന്നിരുന്ന മർദ്ദനവും പീഡനവും വിവരണപൂർണമായി പ്രതിപാദിക്കുന്നു. അമേരിക്കയിലെ രണ്ടാമത്തെ ഏറ്റവും വലിയ ന്യൂന പക്ഷ വിഭാഗത്തിൽ പെട്ട ഒരു കുറ്റാരോപിതനെ അറസ്റ്റ് ചെയ്യുന്നതിന്റെ ഏറെ വിവാദമായ, മാധ്യമങ്ങളും കുടുംബ സദസുകളും ഏറെക്കാലം ചർച്ച ചെയ്ത സംഭവപരമ്പരകൾ ഒരു കുടുംബം ടി വിക്കു മു

നവംബർ 23, 2025-ഇൽ കേരളസമാജം, ന്യയോർക്ക് കുടുംബനിശ സംഘടിപ്പിച്ചപ്പോൾ അവതരിപ്പിച്ച "സംഗീത പുഷ്‌പാജ്‌ഞലി" ഇ-മലയാളി വായനക്കാരുമായി പങ്കിടാൻ സന്തോഷമുണ്ട്. . സിനിമാഗാനങ്ങളിൽ വർണ്ണിച്ചിരിക്കുന്ന ഇരുപത് പുഷ്പങ്ങളെപ്പറ്റിയുള്ള ചില വരികൾ പാടുകയാണിവിടെ. ഇങ്ങനെയുള്ള സമ്മേളനങ്ങളിൽ നമ്മളിൽ ഗൃഹാതുരതമുണർത്തുന്ന പാട്ടുകൾ കേൾക്കുക വളരെ സുഖകരമാണ്. നമ്മുടെ വീട്ടു മുറ്റത്തെ പൂന്തോട്ടത്തിൽ വിരിഞ്ഞു നിന്നിരുന്ന പുവ്വകളുടെ സുഗന്ധം പ്രവാസികളായ നമുക്കെല്ലാം ഈ വരികളിലൂടെ അനുഭവപ്പെടുന്നു. ഇതു പഴയകാല ഓർമ്മകളെ ഉണർത്താനുള്ള എന്റെ എളിയ ശ്രമമാണ്. സിനിമാഗാനങ്ങൾ നമുക്കെല്ലാം സുപരിചിതവും അതേസമയം കേൾക്കാൻ താല്പര്യവുമാണ്. ഇങ്ങനെയുള്ള കൂട്ടായ്മകളിൽ ഗൗരവതരമായ ഒരു പ്രഭാഷണത്തേക്കാൾ ഈ

കനത്ത ഇരുട്ടിലൂടെ ആ ചെറുവഞ്ചി കഴിയുന്നത്ര ശക്തിയിൽ അയാൾ തുഴഞ്ഞു. എത്ര ചോദിച്ചിട്ടാണ് സന്ധ്യയ്ക്കു മുൻപേ പണി നിർത്തിപ്പോരാൻ അയാൾക്കു അനുവാദം കിട്ടിയതു?..

പതിയെ കണ്ണ് തുറന്നു ...നല്ല ഇരുട്ട്.എല്ലാവരും ഗാഢ നിദ്രയിലാണ്.അപ്പുറത്തെ സെല്ലിലെ സദാശിവന്റെ സഹായത്തോടെ കഴിഞ്ഞ തിങ്കളാഴചയാണ് ഡ്യൂപ്ലിക്കേറ്റ് താക്കോൽ കിട്ടിയത് .അന്നുമുതൽ ഈ ദിവസത്തിന് വേണ്ടിയുള്ള കാത്തിരിപ്പായിരുന്നു . നാളെയാണ് തിരുവോണം .ഇന്നിവിടത്തെ ഓണപരിപാടി കഴിഞ്ഞ്‌ എല്ലാ ഏമാന്മാരും അതിന്റെ ക്ഷീണത്തിലാണ് .ഇതാണ് പറ്റിയ സമയം . അയാൾ അതീവ ശ്രദ്ധയോടെ സെൽ തുറന്നു. തുറന്ന പൂട്ട് പുറത്തിറങ്ങി പൂട്ടി.പിന്നെ പതു

കൊച്ചുപെണ്ണിനിതു ഒമ്പതാം മാസമാ... ഒമ്പതും പത്തും ഭേദമില്ല... കന്നിപ്പേറൊന്നുമല്ല. എന്നിട്ടും മറിയത്ത ള്ളയ്ക്കു ഇരുന്നിട്ടു ഇരിപ്പുറക്കുന്നില്ല.

മാനസപ്പൊയ്കയിൽ നീന്തിത്തുടിക്കുന്ന മാതാവിന്നോമൽ പ്രതീക്ഷയായി, പൂങ്കാവനങ്ങളിൽ പാറിപ്പറക്കുന്ന പൂത്തുമ്പികളല്ലോ

നാളുകൾ കൊഴിഞ്ഞു വീഴുമ്പോൾ ആരവങ്ങൾ അരങ്ങൊഴിയുമ്പോൾ ഉത്സവാന്തരീക്ഷം മറഞ്ഞില്ലാതാവുമ്പോൾ സാധു സാധു തന്നെയായി നിലനിൽക്കും കുബേരൻ കുബേരനായും പുതിയ സ്ഥാനമാനങ്ങൾ കിട്ടിയവർ പുതിയ അവസരങ്ങൾ കൈവന്നവർ ആഹ്ലാദിക്കും ആനന്ദിക്കും അർമാദിക്കും തെരുവിൽ തെരുവ് നായ്ക്കൾ പതിവിലും ആവേശത്തോടുകൂടി സ്കൂൾ/മദ്രസ കുട്ടികളെ ഭയപ്പെടുത്തി മുന്നോട്ടുപോകും തരം കിട്ടിയാൽ അവർ കടിക്കാനും മടിക്കില്ല, റോഡുകൾ വീണ്ടും കുണ്ടും കുഴിയായി തന്നെ നിലനിൽക്കും കവലകളിലെ മാലിന്യങ്ങൾ കൊണ്ട് നാറി മനുഷ്യർ മുക്കുപൊത്തി നടന്നുപോകും ഗവൺമെൻറ് ആശുപത്രിയിൽ നീണ്ട ക്യൂ തന്നെ വീണ്ടും കാണാം.

പണ്ടൊരു സ്വാമി* ക്ക് കേരളം കണ്ടപ്പോ- ഴുണ്ടായി ദർശനം "ഭ്രാന്താലയം!" പിന്നീടൊരിക്കലും സ്വാമിജി വന്നില്ല, എന്നിട്ടും തുടരുന്നാ പേരുദോഷം! എന്തൊക്കെക്കാണണം, കേൾക്കണം നിത്യേന, ചിന്തിച്ചാൽ അന്തമൊട്ടില്ല താനും! പീഡനം കേൾക്കാത്ത ദിവസമൊട്ടില്ലിന്നു,

ഈ ഭൂമുഖത്ത് ഇത്രമാത്രം എഴുതാനുണ്ടോ? എഴുത്തിന്റെ പെരുപ്പം ചിലരുടെ നെറ്റി ചുളിപ്പിക്കുന്നതും സത്യമാണ്. മൺമറഞ്ഞവരോ വാർദ്ധക്യത്തിലേയ്ക്കെത്തിയവരോ ആയ മഹാനായ എഴുത്തുകാർ എല്ലാത്തരം നല്ല കഥകളും കവിതകളും എഴുതിക്കഴിഞ്ഞില്ലേ എന്നൊരു തോന്നലും ചിലരിലുണ്ടാകാം. ഇപ്പോൾ പുറത്തു വരുന്നതെല്ലാം അതിനെക്കാൾ താഴെയായിരിക്കും എന്നൊരു മുൻവിധിയും. എന്നാൽ അങ്ങനെ ആവണമെന്നില്ല. എഴുതപ്പെട്ട കഥകൾ നല്ലതാണെങ്കിൽ, ഇനി എഴുതാനുള്ളത് അതിലും നല്ലതാകുമെന്ന പ്രതീക്ഷയാവും ഇക്കാര്യത്തിൽ നല്ലത് തന്നെ. വർത്തമാനകാലത്തിൽ വായനയും, ഭാവനയും ശുഷ്കിക്കുകയാണന്ന യാഥാർഥ്യം നിലനിൽക്കുകയാണങ്കിലും, എഴുത്ത് മുൻപോട്ട് പോകാൻ ആ പ്രതീക്ഷയെങ്കിലും അനിവാര്യമാണ്.

ബാബു പാറക്കൽ 2025 ലെ ഡാളസ് ലാന കൺവൻഷനിൽ വച്ച് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഒരു പുസ്തകം തന്നു. പെട്ടെന്ന് മനസ്സിലായില്ല അത് ലാന പുസ്തകപ്രദർശനത്തിനൊ, അതോ അതിന്റെ ആസ്വാദനം എഴുതുന്നതിനോ എന്ന്. പുസ്തകം മറിച്ചുനോക്കി, 'മഞ്ഞിൽ വിരിഞ്ഞ റഷ്യ'. പേരുപോലെ ഉള്ളടക്കവും ആകർഷകമായി തോന്നി. സാഹിത്യത്തിൽ റഷ്യക്കുള്ള മഹൽസ്ഥാനം മലയാളി വായനക്കാർക്ക് നന്നായി അറിയാം. അതിനു ഉദാഹരണമാണ് ലിയോ ടോൾസ്റ്റോയിയുടെ യുദ്ധവും സമാധാനവും, അന്നാകരിനീനയും, ദസ്റ്റോവിസ്കിയുടെ കാരമസോവ് സഹോദരന്മാരും കുറ്റവും ശിക്ഷയും തുടങ്ങിയ ഗ്രന്ഥങ്ങൾ. എഴുത്തുകാരനും കോളമി

മന്ദമായി വീശുന്ന ശരത്കാറ്റിൽ, മൃദുസംഗീതം പോലെ ഒരു താളം, തണുത്ത സന്ധ്യയുടെ നിശ്ശബ്ദതയിൽ, ഇലകൾ മന്ദമായി വീഴുന്നു. ഹൃദയത്തിൽ സ്നേഹത്തിന്റെ സൗന്ദര്യം, ശരത്കാറ്റിന്റെ സുഖ താളത്തിൽ, ചുവപ്പും മഞ്ഞയും ചേർന്ന ഇലകളിൽ,

വൃശ്ചിക രാവിന്‍റെ തണുപ്പിന് കനം കൂടിവരികയാണ്. സുഖനിദ്രയ്ക്ക് തടസ്സം നേരിട്ടതില്‍ അസ്വസ്ഥനായി രഘുനന്ദന്‍ കണ്ണുതുറക്കാതെ തന്നെ ബെഡില്‍ പരതി. കയ്യിലുടക്കിയ കമ്പിളി പുതപ്പ് വലിച്ചെടുത്ത് കാലുകൊണ്ട് ചവിട്ടി നിവര്‍ത്തി അയാള്‍ തലവഴി മൂടി . കൈകള്‍ രണ്ടും നെഞ്ചോടടുപ്പിച്ച് മുട്ടുകാല്‍ മടക്കി ചുരുണ്ടുകൂടി കിടക്കുക്കുമ്പോള്‍ അയാളുടെ ഉള്ളില്‍ സുഖശീതളക്കാറ്റാഞ്ഞു വീശി.പുലരാന്‍ നേരമുള്ള മയക്കം .അതിനൊരു പ്രത്യേകസുഖമാണ് . കുറച്ചുനേരം മുന്‍പ് ബോധമില്ലാത്ത ഉറക്കത്തിനിടെ ഒരു ദാക്ഷണ്യവുമില്ലാതെ തന്‍റെ ചോര വലിച്ചു കുടിച്ച ഈഡിസ് ജനുസ്സില്‍പ്പെട്ട ഒരു കൊതുക്

പോസ്റ്റ് ഗ്രാന്വേഷൻ കഴിഞ്ഞ് ഉടൻ തന്നെ കാർത്തിക് ഒരപൂർവ്വ വസ്തുവിനെപ്പോലെ സ്വയം സന്തോഷിച്ചു. ഒരു പ്രശസ്‌ത വനിതാ കോളേജിന്റെ തിരക്കുപിടിച്ച, പവിത്രമായ കാമ്പസായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ പുതിയ ലോകം-ഏഴ് വർഷം പഠിച്ച ആൺകുട്ടികൾ മാത്രമുള്ള സ്ഥാപനത്തിൽ നിന്നുള്ള ഒരു പൂർണ്ണമായ മാറ്റം. ഒരു താത്‌കാലിക ലക്‌ചറർ ജോലി അദ്ദേഹത്തിന് ലഭിച്ചത് വലിയ പ്രൊഫഷണൽ വിജയമായിരുന്നു........

പ്രണവം മൊഴിയും പോൽ നിൻ സ്നേഹം ശാന്തമാം പുലർകാലം പോൽ മൗനത്തിൽ വിടരും പൂവു പോൽ തേടുന്ന ശാന്തമാം ഇടം നീ...... ​നിന്നിലായ് തീരുന്ന പ്രാണൻ എൻ്റേത് നിൻ നിർവൃതി എൻ മറുപാതി പ്രപഞ്ചം ഒന്നായി തേടുമ്പോൾ

32 വയസ്സുള്ള മാളവിക, ഭർത്താവിന്റെ സാമ്പത്തിക സുരക്ഷിതത്വത്തിൽ കഴിയുന്ന ഒരു വിട്ടമ്മയാണ്. ഭർത്താവ് രാജേഷിന്റെ താൽപര്യങ്ങൾ മാത്രം മുന്നോട്ട് പോകുന്ന കുടുംബജീവിതം അവളെ മടുപ്പിച്ചു. അവൾ ആഡംബരത്തിന്റെ സ്വർണ്ണക്കൂട്ടിനുള്ളിലെ തത്തയെപ്പോലെയായിരുന്നു. വിവേക്, ഒരു ഐടി കമ്പനിയിലെ ഫ്രീലാൻസർ തനിച്ചുള്ള ജീവിതം, നിഗൂഢതകളും ഏകാന്തതയും നിറഞ്ഞ ഒരു ലോകം. മാളവികയുടെ ഭർത്താവ് രാജേഷ് വിദേശത്താണ് ജോലി ചെയ്യുന്നത്. ആറു മാസത്തിലൊരിക്കൽ മാത്രം നാട്ടിൽ വരും. ഈ ഏകാന്തതയിലാണ് ഫേസ് ബുക്കിലെ ഒരു കവിത ഗ്രൂപ്പിൽ മാളവികയും വിവേകും കണ്ടുമുട്ടുന്നത്.

മലയാളം സൊസൈറ്റി ഓഫ് അമേരിക്കയുടെ (ഹ്യുസ്റ്റൺ) 2025 നവംബർ മാസ സൂം മീറ്റിംഗ് മുപ്പതാം തിയതി വൈകിട്ട് നാലുമണിക്ക് നടത്തപ്പെട്ടു. പ്രസിഡണ്ട് മണ്ണിക്കരോട്ടിന്റെ അഭാവത്തിലും , ഇന്റർനെറ്റിലുണ്ടായ സാങ്കതിക തടസ്സം മൂലം വൈസ്പ്രസിഡന്റ് ശ്രീമതി പൊന്നുപിള്ളയുടെ അഭാവത്തിലും . മലയാളം സൊസൈറ്റി സെക്രട്ടറി ജോർജ് പുത്തൻകുരിശ് ഏവരെയും മീറ്റിങ്ങിലേക്ക് സ്വാഗതം ചെയ്യുതു . അമേരിക്കൻ മലയാളികൾക്ക് സുപരിചിതനും, കവിയും, സാഹിത്യകാരനുമായ ജോസഫ് നമ്പിമഠത്തിന്റ നടക്കാനിറങ്ങിയ കവിതയായിരുന്നു വിഷയം. സുകുമാർ അഴിക്കോടിന്റ തത്വമസി

വീട്ടിൽ പോയി മടങ്ങുമ്ന്ന വഴി നീളെ അമ്മയെ കുറിച്ചായിരുന്നു ചിന്ത! എത്രയൊക്കെ അടുപ്പമുണ്ട് എന്നു പറഞ്ഞാലും ചിലപ്പോൾ അമ്മയുടെ ചില വർത്തമാനങ്ങളും പെരുമാറ്റവും വിചിത്രമായി തോന്നുന്നത് ഇതാദ്യമായിട്ടല്ല എന്നാലും ഇന്നത്തെ സംഭാഷണം തെല്ലൊന്നുമല്ല അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയത്! അടുത്ത മാസം അവസാനം വരാൻ പോകുന്ന അമ്മയുടെ ഷഷ്ഠിപൂർത്തി ഗംഭീരമാക്കണമെന്ന് ഏട്ടൻമാർക്ക് നിർബന്ധം. എല്ലാവരുടെയും പിറന്നാൾ അമ്മ ഓർത്തിരുന്ന് ആഘോഷമാക്കുമ്പോൾ അമ്മയുടെ

ദൂരേ കിഴക്കിന്റെ ചക്രവാളത്തിലെ സൂര്യച്ചെറുക്കന്റെ കണ്ണേറ് താഴത്തെ ഭൂമിക്കിടാത്തി തൻ മാറത്തൊ - രോമൽ കിനാവിന്റെ ‌ നീരാട്ട്‌ ! പൂവായി ഭൂമിയെ മൂടുന്ന ചുംബന ലീലാ വിലാസങ്ങളിൽ

കവയിത്രിയും സി.ജെ. തോമസ്സിൻ്റെ മൂത്ത സഹോദരിയുമായ മേരിജോൺ കൂത്താട്ടുകുളത്തിൻ്റെ 27-ാം ചരമവാർഷിക ദിനം ഇന്നാണ്.

ഇലകളെല്ലാം കൊഴിഞ്ഞപ്പോൾ മരത്തിന് നഗ്നത വെളിവായി ശിശിരവും ഹേമന്തവും കടന്നു പോയപ്പോൾ വീണ്ടും തളിരുകൾ വന്നു തളിരുകൾക്ക് പച്ചപ്പ് വന്നു പിന്നെ പൂ വന്നു കായ് വന്നു

ചുറ്റും ചിറകടിക്കുന്ന പക്ഷിക്കൂട്ടം. ബദാം മരത്തിൻ്റെ തണൽ പടർന്ന മണ്ണിൽ പെയ്ത് തോർന്ന മഴയുടെ ഗന്ധം. കൊഴിഞ്ഞ ബദാമിലകൾ. കായകൾ. അതിനിടയിലൂടെ പേരറിയാത്ത ഒരു പക്ഷി പതിയെ ചിറകനക്കുന്നു. അതിൻ്റെ ചിറകിൽ ചാരവും, പച്ചയും കലർന്ന ഒരു തൂവൽ. ഇതേത് പക്ഷി...? ആനന്ദ് മെർലച്ചെ മെല്ലെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു. മുകളിൽ ഫാനിൻ്റെ നേരിയ ശബ്ദം. പച്ചപ്പിൻ്റെ ഉദ്യാനമെവിടെ, പക്ഷികളെവിടെ?

ഡയറികളും ഷർട്ടുമെല്ലാം യഥാസ്ഥാനം വെച്ച് പെട്ടിയടച്ച് എഴുന്നേൽക്കുമ്പോഴും ഉത്തരമില്ലാത്ത ചോദ്യങ്ങൾ രൂപപ്പെടുന്നു . രാം മോഹന്റെ കുടുംബപാരമ്പര്യം പറഞ്ഞ് അച്ഛൻ എതിർത്തിരുന്നെങ്കിൽ എന്തു നിലപാടെടുത്തിട്ടുണ്ടാവും എന്നവൾ ഒരുപാടു പ്രാവശ്യം സ്വയം ചോദിച്ചു... ഒരുപക്ഷേ, അവിവാഹിതയായിത്തുടർന്നേക്കാം. കാരണം അച്ഛനിഷ്ടമല്ലാത്തതൊന്നും ചെയ്യാറില്ലല്ലോ... അച്ഛനുമങ്ങനെതന്നെയായിരുന്നു ... ഒരിക്കൽപ്പോലുമൊരഭിപ്രായവ്യത്യാസം ഉണ്ടായതായി ഓർമ്മയില്ല. പക്ഷേ, റാമിന്റെ സ്ഥാനത്ത് മറ്റൊരാളെ സങ്കല്പിക്കാൻപോലും സാധ്യമല്ല . അതറിയുന്നതുകൊണ്ടാവും അച്ഛനും നിശ്ശബ്ദത പാലിച്ചത്.

എനിക്ക് പ്രിയം, ഭയം എന്നെ മാത്രമാണെൻ്റെ ചിറക്, വിലങ്ങുകൾ ശൂന്യത, കിനാവുകൾ എനിക്ക് സ്വന്തം തന്നെ ശിരസ്സിൽ കുരുക്കിട്ട് വലിച്ച് മുറുക്കുന്നൊരായിരം വിചാരങ്ങൾ

ഹിമകണമണികൾ വീണെൻ മേനി കുളിരുന്നു പൂവിതൾ കാന്തി നിറഞ്ഞെൻ കണ്ണുവിടരുന്നു... കിളിമൊഴിയഴകൊലികളെൻ കാതു നിറയുന്നു

ചിലർ മഹാന്മാരായി ജനിക്കുന്നു ചിലർ മഹാന്മാരുടെ കുടുംബത്തിൽ ജനിക്കുന്നു ചിലർ ജീവിതം കൊണ്ട് മഹാന്മാരായി തീരുന്നു ചിലർ രാഷ്ട്രീയക്കാരായി ജനിക്കുന്നു ചിലർ രാഷ്ട്രീയക്കാരുടെ കുടുംബത്തിൽ ജനിക്കുന്നു ചിലർ ജീവിതം കൊണ്ട് നല്ല രാഷ്ട്രീയക്കാരാവുന്നു

  മൂടൽമഞ്ഞുള്ളൊരു പ്രഭാതത്തിലാണ് ഡോക്ടർ തോമസ്സിന്റെ ഗവേഷണാലയത്തിലേക്ക് ഏലിയാന ഓടിക്കേറിച്ചെന്നത്. മറ്റാരും കാണാതെ ലാബിലെത്തിയ അവൾ അയാളുടെ കഴുത്തിൽ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കവിളുകളിൽ മാറിമാറി ചുംബിച്ചു. തോമസ്സിന്റെ മുഖത്തുണ്ടായ സംഭ്രമവും അസ്വസ്ഥതയും അവൾ കാര്യമാക്കിയിരുന്നില്ല. “എന്റെ ഏലിയാനാ, മറവിരോഗത്തിൽ നിന്നും മനുഷ്യരെ രക്ഷിക്കാനുള്ള പരീക്ഷണത്തിലാണ് ഞാനെന്ന് എത്ര തവണ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. പോരെങ്കിൽ നിന്റെ യുവത്വവും എന്റെ പ്രായവും തമ്മിൽ ചേരില്ല. ഒറ്റയാനായി കഴിയാനാണെനിക്കിഷ്ടം. എന്നെ വെറുതേവിടൂ.” “അപ്പോൾ ഈ ഗുഹയിലിരുന്ന് മറവിയെ ധ്യാനിക്കുകയാണല്ലേ? എന്നെ മറക്കുകയും. “ “പ്രായമായും രോഗങ്ങൾ വന്നും അപകടങ്ങൾ പറ്റിയും സ്മൃതിനാശം വന്ന് ജീവച്ഛവങ്ങളായി കഴിയുന്ന അനേകം മനുഷ്യരുണ്ട്. അവരുടെ ജീവിതാനന്ദത്തെ തിരിച്ചുകൊണ്ടുവരാൻ കഴിയുമോ എന്നാണ് ഞാൻ നോക്കുന്നത്. എന്റച്ഛനുമ്മയ്ക്കും സ്വന്തം പേര് പോലും ഓർക്കാൻ കഴിയില്ല.“

ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ പിള്ള, യൂനൂസ് ബീള മലബാറി എന്ന പേര് സ്വീകരിച്ചതിന് ഒരതിജീവനത്തിന്റെയും അതിൻ പ്രകാരം വന്ന വിജയത്തിന്റെയും കഥയാണ് പറയാനുള്ളത്. യൂനൂസ് ബീള ഇന്നൊരു ചില്ലറക്കാരനല്ല, സൗദിയിലെ കോഴിക്കച്ചവടക്കാരിൽ, അതിസമ്പന്നൻ

ഡോക്ടർ പ്രദീപ്‌രാജ് മോഹൻ. ന്യുയോര്‍ക്ക് ഇന്ത്യൻ കോൺസുലേറ്റിലെ ഡെപ്യൂട്ടി കോൺസൽ ജനറൽ. ന്യുയോര്‍ക്കിലെ ഇന്ത്യൻ കമ്മ്യൂണിറ്റി മൻഹാറ്റനിലെ മാഡിസൺ സ്‌ക്വയർ ഗാർഡനിൽ സംഘടിപ്പിച്ച ഇന്ത്യയുടെ എഴുപത്തഞ്ചാമത്‌ സ്വാതന്ത്ര്യദിനാഘോഷത്തിന്റെ വേദിയിൽ വച്ചാണ് ഞാൻ ഡോക്ടർ പ്രദീപ്‌രാജിനെ പരിചയപ്പെടുന്നത്. മലയാളി ആണെന്ന് അറിയാമായിരുന്നെങ്കിലും കൂടുതൽ അടുക്കാൻ സൗകര്യം കിട്ടിയത് രണ്ടുമാസത്തിന് ശേഷമുള്ള ഒരു ന്യുയോര്‍ക്ക് - ഡൽഹി എയർ ഇന്ത്യ ഫ്ലൈറ്റിലെ ബിസിനസ്സ് ക്‌ളാസ്സിൽ സഹയാത്രികനായി അവിചാരിതമായി കണ്ടപ്പോഴാണ്. സംസാരത്തിനിടയിൽ വ്യക്തിപരമായ വിഷയങ്ങളും കടന്നുവന്നു. കേരളത്തിൽ എവിടെയാണ് വീട് എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ പ്രദീപ്‌രാജ് പറഞ്ഞു.

വല്യമ്മേടെ മോളു ഭാസുരച്ചിറ്റ, ആറ് ആങ്ങളമാർക്ക് ഒരേയൊരു കുഞ്ഞുപെങ്ങളാണ്. കുഞ്ഞുപെങ്ങളെ

എൻ മുടിത്തുമ്പു തേടുന്നു നീ കോർത്തിട്ട നിലാമലർ.മിഴിത്തുമ്പിൽ