അപരിചിതരുടെ കുപ്പായ -
മിന്നും നാമണിയുന്നു
എത്ര വിചിത്രം കാലം.
അപരിചിതർ
നമ്മളന്യോന്യം
പുൽകുന്നുണ്ട്
ചർമം ചർമ്മത്തെ
തൊട്ടറിയുന്നുണ്ട്
അസ്ഥികളിടയ്ക്കിടെ
പൂക്കാറുണ്ട്
ശ്വാസനിശ്വാസ തരംഗങ്ങൾ -
ക്കൊരേ താള ദൈര്ഘ്യമുണ്ട്
ഇത്രമേലടുത്തവർ
കാലം പോകെപ്പോകെ
വീണ്ടുമപരിചിതഭാവ-
മുടലെടുക്കുന്നുവോ?
വിചിത്രമീ,
സ്നേഹവും വെറുപ്പുമിടകലരും
നിശിത ബന്ധം.
ഒരേ കൂരക്കു കീഴെ
ഒന്നിച്ചുണ്ടുമുറങ്ങിയും
ചിരിച്ചും കരഞ്ഞും കരയിച്ചും
രണ്ടു വഴിപോക്കരായിരുന്ന -
വരെപ്പൊഴോ
ഒന്നിച്ചു ജീവിക്കാൻ
വിധിക്കപെട്ടവർ..
അഭിനയപാടവം
വെളിപെടാ
ജീവിതവേഷങ്ങളാടു-
മപരിചിതരിന്നും....