ഇളം പച്ച നിറമുള്ള
പതുപതുത്ത ബ്ലാങ്കറ്റിനുള്ളിൽ
മഴയുടെ തണുപ്പെത്താറില്ല
ചെന്നിക്കുത്തുകൾക്ക്
ഇടവേളകൾ കുറയുകയും
വിഷാദത്തിന്റെ
ചെളിക്കുണ്ടുകൾ
ആ ഇടങ്ങളെ
നിറയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു
ഏറെയാഴത്തിലുള്ള
കനത്ത ഇരുട്ടിലേക്ക്
ആരും കാണാതെ
ഞാനിറങ്ങുന്നതീ ബ്ലാങ്കറ്റിനുള്ളിലൂടെയാണ്
ഇറുക്കിയടച്ച
കണ്ണുകൾക്കു ചുറ്റും
കറുപ്പും തടിപ്പുമായി
ഉറങ്ങാത്ത രാത്രികൾ
ചുറ്റിക്കിടക്കുന്നു
തലയ്ക്കുള്ളിലെ
മൂളലുകൾ
പഴയൊരു
മരണമൊഴിയുടെ
അവ്യക്തശകലങ്ങളാണ്
ഇതിനിടയിലും
നിന്നെയോർക്കാറുണ്ട് -
ഒരു സമാന്തര ലോകത്തെ
ഞാനാണു നീയെന്ന്
ഈ മുറിയ്ക്കുള്ളിൽ
ഇരുട്ടിനൊപ്പം
ഞാൻ വളർത്തുന്ന
മുറിച്ചെടുത്ത
റൂഹിന്റെ തണ്ട് -
അത് വേരു പിടിയ്ക്കാനുള്ള
പ്രാർത്ഥനയും
നീയാണ്
ഞാനായിട്ടെവിടെയോ
നീയുള്ളതിനാൽ
മഴയുടെ ശബ്ദം കേൾക്കാൻ
പുതപ്പിനകത്തു നിന്നും
പുറത്തു വരാറുണ്ട്
നിനക്കറിയല്ല
നീയാണെന്നെ
മരിയ്ക്കാൻ
വിടാത്തതെന്ന്