നിനയാത്ത നേരത്ത്
പെയ്തോരു മഴത്ത്
നിനവായി നീ വന്നു നിന്നൂ
നനയുന്നൊരോര്മ്മയില്
കുളിരുള്ള സ്വപ്നങ്ങള്
മഴമുത്തുകളായ് ചിതറി വീണു
മഴ പെയ്തൊരന്തിയില്
മരച്ചോലയില് നിന്നു
തനിയേ നനയുന്ന നേരം
നീ വന്ന കുടയില് ഒന്നിച്ചു ചേര്ന്നു
നാം ഒരുപാടു ദൂരം നടന്നൂ ,
ഈ മഴ തോരാതിരുന്നെങ്കിലെന്നു നാം എത്രയോ മോഹിച്ചിരുന്നൂ .
മഴ മാറി പിന്നേ വേനലെരിഞ്ഞൂ
വര്ഷങ്ങള് ഒരുപാടു പെയ്തൊഴിഞ്ഞു
ഒരുനാളും പിരിയാതിരിക്കുവാന്
നമ്മള് ഒരുപാടു കാലം കാത്തിരുന്നു
കാത്തിരിപ്പിന്റെ വഴികളിലെവിടേയോ
നമ്മള്ക്കു നമ്മെ നഷ്ടമായി .
മഴ വന്നു മെല്ലെ തഴുകുമ്പോളിന്നും
തോരാതെ പെയ്യും വഴിക്കണ്ണുമായ് ഓര്മ്മയിലിന്നും
മരം പെയ്തു നില്ക്കുന്നു .