അന്ന് നമ്മള് ഒന്നിച്ച് നടന്ന
വഴികളിലൂടെ
നിന്നോടൊപ്പം ഇന്ന് എനിക്കു നടക്കണം
അന്ന് പറയാതെ പോയ പലതും
നിന്നോട് പറയണം..
പിണങ്ങി മാറി മിണ്ടാതെ നടന്നതും
ഒടുവില് ഇണങ്ങാനായ് നീ
അടുത്തു വന്നതും
എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി
ഹ്യദ്യമായി പുഞ്ചിരിച്ചതും
അത് കണ്ടെന്റെ കരള് തുടിച്ചതും
ഒന്നു കൂടി ആവര്ത്തിക്കണം..
നഷ്ടപ്പെടുമ്പോഴാണു നഷ്ടങ്ങളുടെ
തീവ്രതയും
നഷ്ടപ്പെടുത്തിയതിന്റെ വേദനയും
നമ്മുടെ ഹ്യദയത്തെ വല്ലാതെ നൊമ്പരപ്പെടുത്തുന്നത്.
ആ വഴികളിലാണല്ലേ നമ്മള്
കളിച്ചും ചിരിച്ചും പങ്കിട്ട എന്തോ ഒന്ന്
അടയാളങ്ങളില്ലാതെ
ഉപേക്ഷിച്ചത്.
പ്രണയവും വിരഹവും വേര്പാടും
ഇത്രമേല് നോവുണര്ത്തുമെന്ന്
ഇന്നാണു തിരിച്ചറിഞ്ഞത്..
പക്ഷേ, അപ്പോഴേയ്ക്കും നമ്മുടെ പ്രണയം ആര്ക്കൊക്കെയോ പകുത്ത് നല്കിയിരുന്നു..
ഉടല്നോവുകളെക്കാള് കഠിനം തന്നെയീ
മനസ്സിന്റെ നോവുകള്..
എനിക്ക് നിന്നോടൊപ്പം ഒന്നുകൂടെ പോകണം
ആ വഴികളിലൂടെ നിന്റെ പെണ്ണായ്.