എത്ര മനോഹര രൂപം, വിടരുമി
തെത്ര മദാലസ ഭാവം !
ആദിശില്പി തീര്ത്ത വിശ്വ ലാവണ്യമേ, നിന്റെ
ആരാമ സൗകുമാര്യം എനിക്ക് വേണ്ടി,
എന്നും എനിക്ക് വേണ്ടി !
പത്മദളങ്ങള് തഴുകിയൊഴുകും
പനിനീര് നദിക്കരയില്,
പുഷ്പ ദളാകാര നര്ത്തന വടിവില്
എന്നെ തപസ്സുണര്ത്തീ !
മേനകേ, മേനകേ നിന് മുന്നില്
താപസനല്ലാ, ഞാന് മനുഷ്യന്,
വിശ്വാമിത്രന് വെറും വിശ്വാമിത്രന് !
സ്നിഗ്ദ മഞ്ഞല നൂപുരമണിയും
ഹിമവല്ത്തിരു നടയില്,
ഉഗ്ര തപോമയ ശില്പ്പ ശിലയായ്
എന്നെ മനം മയക്കീ !
പാര്വതീ, പാര്വതീ നിന് മുന്നില്
ഈശ്വരനല്ലാ, ഞാന് മനുഷ്യന് ,
പരമേശ്വരന് വെറും പരമേശ്വരന് !