കുളിച്ച് കുറി തൊട്ട്
മെയ്യാസകലം പൊന്നണിഞ്ഞ്
കസവുള്ള പട്ടുടുത്ത്
കാലില് കൊലുസ്സണിഞ്ഞ്
കാര്കൂന്തല് കെട്ടിവച്ച്
കണ്കോണില് കവിത
നിറച്ച്
മേലാകെ പുളകിതയായ്
വെമ്പലാര്ന്ന ചുവടുകളോടെ
മധുവിറ്റും
ചുണ്ടുകളോടെ
നിറയൗവ്വന കതിര്കുലയാട്ടി
ഏകയായ് നീ ഈ രാത്രി
ദ്രുതഗതിയില്
പോകുവതെങ്ങ് ?
പനിമതിമുഖിയവളപ്പോള്
മന്ദാക്ഷത്തോടെ
ചൊല്ലി
ഏകാകിനിയല്ലല്ലോ ഞാന്
ധനുസ്സേന്തി ഒപ്പമൊരാളെന്
രക്ഷക്കായി
അരികെയുണ്ട്്
പഞ്ചശരന് അനംഗനെന്ന്
അറിയാത്തവരാരുണ്ടിവിടെ
?
(ഭരതമുനിയുടെ അഷ്ടനായികമാരില് ഒരാള്, അഭിസാരിക)