എന്താ പെണ്ണ്‌, പരിഗണന അര്‍ഹിക്കുന്നില്ലേ? (ശ്രീപാര്‍വതി)

Shri Parvathi is raising a genuine question to all of the husbands. Do we really give a hand for our wives for the house chores? A brilliant article with lot of questions and supported by a brilliant comment by Mr. Vidyaadharan. I liked the poem quoted in the comment.

കേരളത്തിൽ നിന്ന് കുടിയേറിയ മലയാളി പുരുഷന്മാർക്ക് ശ്രീ പാർവതി പറഞ്ഞത് മനസിലാകും എന്ന് തോന്നുന്നില്ല? എന്നാൽ ഭാവി തലമുറയിൽ മാറ്റം വന്നുതുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. പാല്കുടിപ്പിക്കലും ഡയപ്പർ മാറ്റലിലും, കുഞ്ഞുങ്ങളെ തോളിലിട്ടു താരാട്ട് പടി ഉറക്കുന്നതിലും പുതിയ തലമുറ അവരുടെ ഭാര്യമാർക്ക് തികച്ചും ഒരു സഹായ ഹസ്തമാണ്. രണ്ടുപേരു ജോലി ചെയ്യുമ്പോൾ അത് മനസിലാക്കി അവർ പെരുമാറുന്നു കേരളത്തിൽ നിന്ന് കുടിയേറിയ മലയാളി പുരുഷനെ സംബന്ധിച്ചു പല തെറ്റായ ധാരണകളും ഉണ്ട്. പുരുഷന് ഉലകം തറവാട് സ്ത്രീക് വീട് തറവാട്. സാമൂഹ്യ പ്രവർത്തനം , പള്ളി, അമ്പലം, നായര് സംഘം, ഈഴവ സംഗം ഇങ്ങനെയുള്ള വലിയ പ്രശ്നങ്ങളുമായി ഏറ്റു മുട്ടുമ്പോൾ സ്ത്രീകളുടെ ഈ ചെറിയ ആവശ്യങ്ങൾ കേൾക്കാൻ ആർക്ക് സമയം. മിക്കവരുടെം വിചാരം അവരില്ലെങ്കിൽ ഭൂമി അതിന്റെ അച്ചുതണ്ടിൽ കറങ്ങാൻ കൂടുതൽ സമയം എടുക്കുകയും ഋതുഭേദങ്ങളിൽ കാര്യമായ മാറ്റവും സംഭ വിക്കാം എന്നുള്ള ധാരണയുമാണ് ഇവർക്ക് . ഇകൂട്ടരാണ് അമേരിക്കയിലെ മലയാള സാമൂഹ്യ ജീവിതത്തിന്റെയും സാംസ്കാരിക ജീവിതത്തിന്റെയും ആണി കല്ല് ഇളക്കുന്നതെന്ന് ദുഃഖത്തോടെ പറയെട്ടെ. ഇവരുടെ കസർത്തും വാചകം അടിയും കാണണെമിങ്കിൽ ഓരോ സംഘടനാ മീറ്റിങ്ങുകളിൽ പങ്കുകൊണ്ടാൽ മതി. എന്തായാലും ചെറിയ ലേഖനത്തിലൂടെ വലിയ സത്യം ഭയമെന്ന്യ പറഞ്ഞതിന് അഭിന്ദനം "മൂടില്ലാത്തൊരു മുണ്ടുകൊണ്ട് മുടിയും മൂടിട്ടു, വൻ കറ്റയും ചൂടികൊണ്ട് അരിവാൾ പുറത്തു തിരുകി പ്രാഞ്ചി കിതച്ചങ്ങനെ നാടൻ കച്ചയുടുത്തു, മേനി മുഴുവൻ ചേറും പുരണ്ടിപ്പൊഴി പാടത്തൂന്നു വരുന്ന നിൻ വരവ് കണ്ടു ഏറെ തപിക്കുന്നു ഞാൻ " എന്നെഴുതിയ പൂന്തോട്ടത്തു അച്ഛൻ നമ്പൂതിരി ഒരു കാലത്ത് കേരളത്തിലെ സാധാരണക്കാരിയായ ഒരു സ്ത്രീ തന്റെ കുടുംബം പുലർത്താൻ രാവെളിപ്പോളം പാടത്ത് പണിതു മടങ്ങുന്നതിന്റെ ചിത്രം ഹൃദയസ്പർശിയായി വരച്ചുകാണിക്കുന്നു (ഇന്നത്തെപ്പോലെ അന്നും പുരുഷൻ മദ്യലഹരിയിൽ എവിടെയെങ്കിലും കിടന്നു ഉറങ്ങുന്നുണ്ടായിരിന്നിരിക്കും )

Well said!  And that too in so few words!  I wish this could be made a manifesto!