ദുഷ്യന്തന്‍ (കവിത: തമ്പി ആന്റണി)

A beautiful piece of Art, you were very successful in bringing out Nature’s way of primary instincts and the later effect of  ‘Natures way’ when the conscience of civilization and morality hits the ever escaping tendency of humans especially men.

Enrich e- Malayalee.

എത്ര മനോഹരമായാണ് ശ്രീ.തമ്പി ആന്റണി അഗാധമായ അന്തർഭാവങ്ങളോടുകൂടി  കഠിനമായ മനുഷ്യന്റെ കാമചിന്തയെ  ധർമ്മ ചിന്തയിലേക്കു നയിച്ച് സമന്വയിച്ചിരിക്കുന്നത്.ആണുങ്ങൾ അവസരം കിട്ടിയാൽ ആരെയും കാമസംതൃപ്തിക്കുവേണ്ടി ഉപയോഗിച്ചു തന്ത്രപൂർവം അവിടുനിന്നും കടന്നു കളയുന്നു .അന്ന് ദുഷ്യന്തൻ അപ്രകാരം ചെയ്തു കടന്നു കളഞ്ഞിട്ടും പിന്നീട് തന്റെ അങ്ങേയറ്റത്തെ ദുഃഖം കൊണ്ടും സഹിഷ്‌ണതകൊണ്ടും ശകുന്തളയെ തന്റെ പരിശുദ്ധമായ രാജകീയമായ ജീവിതത്തിലേക്ക് തെറ്റ് മനസ്സിലാക്കി തിരിച്ചുകൊണ്ടുവരുന്നു. ശകുന്തളയുടെയും ദുഷ്യന്തന്റെയും കാമത്തിന് ഒരു ആത്മനിയന്ത്രണമുണ്ടായിരുന്നു. ഇന്ന് കാമശമനം കഴിഞ്ഞാൽ ഏതെങ്കിലും രീതിയിൽ സ്ത്രീയെ ഇല്ലായ്‌മ ചെയ്യാൻ പുരുഷൻ ശ്രമിക്കുന്നു. അന്നും ഇന്നും കാണുന്ന കാമ സംസ്കാരത്തെ ,കാമ വ്യത്യാസത്തെ  വളരെ വിചാരവിവേകത്തോടെ ശ്രീ. തമ്പി ആന്റണി ഈ കൊച്ചു കവിതയിലൂടെ യുക്തിപൂർവം സമന്വയിപ്പിച്ചു അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു .

(ഡോ.ശശിധരൻ)