വയലാറിന്റെ ഗാനങ്ങളെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുമ്പോൾ അത് വന്ന വഴികളെ ആർക്കു മറക്കുവാൻ കഴിയും അദ്ദേഹത്തിൻറെ ഓരോ ഗാനങ്ങളും ഓരോ കവിതകളാണ് അത്  ശ്രോതാകൾക്ക് നിശ്ചയദാർഡ്യവും ശുഭപ്രതീക്ഷയും നല്കുന്നു. മയങ്ങി ഇരിക്കുന്നവരെ ഉണർത്തുകയും മറന്നു പോയവരെ ഒർപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. നീതിക്കുവേണ്ടിയുള്ള സന്ധിയില്ലാ സമരത്തിന്റെ കാഹളങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തിൻറെ കവിതകളിലും ഗാനങ്ങളിലും അങ്ങോളം ഇങ്ങോളം അലയടിക്കുന്നു.

"നാളത്തെ വെളിച്ചത്തിൻ ഘോഷയാത്രയിലെന്റെ 

നാടിന്റെ അഭിമാന ദീപവും കൊളുത്തും ഞാൻ" 

 ഇന്നത്തെ ഹർത്താലുകൾ പോലെ നാടിനു നാശം വിതക്കുന്ന ഘോഷയാത്രയല്ല കവി വിഭാവനം ചെയ്യുന്നത് "നാടിനു അഭിമാന ദീപം കൊളുത്തുന്ന ഘോഷയാത്രയാണ് അദ്ദേഹം സ്വപ്നം കാണുന്നത്. അല്ലാതെ ഘോഷയാത്രയെ കൊലപാതകത്തിനും കല്ലെരിനും ഉള്ള മറയയായിട്ടു ഉപയോഗിക്കുകയല്ല.  

"നാളത്തെ സംസ്കാരത്തിൻ

           കന്മതിൽ കെട്ടിപൊക്കാൻ 

നാടിന്റെ യടിത്തറ 

           കുതിർന്നതെന്നൊലൊ "  എന്ന് കവി പാടുമ്പോൾ നാശത്തിന്റെ പാതവിട്ടു കേട്ടിപോക്കലിന്റെ പത തിരെഞ്ഞെടുക്കാൻ അദ്ദേഹം ഓരോ കേരളിയെനെയും ആഹ്വാനം ചെയ്യുകയാണ് 

ആളുകലുണ്ടുവിടെ അനേകം 

ആ നഗരം നയനാഭിരാമം 

രണ്ടു കാശിനു കൈക്കുമ്പിൾ നീട്ടാൻ 

തെണ്ടികൾ ഇല്ല ഇവിടെ ഒരിടത്തും "  എന്ന് കവി പാടിയപ്പോൾ മാലിന്യ കൂമ്പാരങ്ങൾ ഇല്ലാത്ത ഒരു നേരത്തെ ആഹാരത്തിനു കൈ നീട്ടാത്ത ഒരു കേരളം അദ്ദേഹം സ്വപ്നം കണ്ടു.  

"തോക്കും ലാത്തിയുമായി മുടിതുള്ളിയ 

സർക്കാരിൻ തേർവാഴ്ചകളിൽ

എതിരിട്ടവരുടെ ഹൃദ്രരക്തത്താൽ 

കുതിരും വെള്ള മണൽത്തരികൾ" കണ്ടിട്ടും കവി പ്രതീക്ഷ ഉള്ളവനാണ്  അതുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം തുടരുന്നു

"നാളത്തെ പുതു സംസ്കാരത്തിൻ 

നാളം നെയ്യുകയാണെങ്ങും"  നമ്മളുടെ കവിതകളും സാഹിത്യ പ്രവര്ത്തനങ്ങളും എന്തിനു വേണ്ടി? നാളത്തെ സംസ്ക്കാരത്തെ അത് കരുപ്പിടിപ്പിക്കുമോ? അതോ വികസനത്തിന് വേണ്ടി വനങ്ങൾ വെട്ടി തെളിച്ചും, മണല് വാരി പുഴകളും ആറുകളും നശിപ്പിക്കുകയും ആ പുഴകളിലേക്ക് ഫാക്ടറികളിൽ നിന്ന് വിഷലിപ്തമായ കറുത്ത ജലം ഒഴുക്കി സംസ്കാരത്തിന്റെ കൂമ്പു വാടിക്കുന്നവർക്കുവേണ്ടി  സ്തുതി ഗീതങ്ങൾ എഴുതുമോ?

വയലാരിനോടോപ്പം നമ്മൾക്കും ചേർന്ന് പാടാം 

"സ്നേഹിക്കയില്ല ഞാൻ നോവും എൻ ആത്മാവിനെ 

സ്നേഹിച്ചിടാത്തൊരു തത്ത്വ ശാസ്ത്രത്തേയും"

വയലാറിനെ കുറിച്ച് ഇങ്ങനെ ഒരു ലേഖനം തയ്യാറാക്കിയത്തിനു ലേഖകന് നന്ദി