ന്യൂദല്ഹി: കാലിക്കറ്റ് സര്വകലാശാല ഇംഗ്ളീഷ് പാഠപുസ്തകത്തില്
ഉള്പ്പെടുത്തിയ ഇബ്രാഹിം അല് റുബായിഷിന്െറ കവിത പിന്വലിക്കാനുള്ള
തീരുമാനം വിചിത്രമാണെന്ന് പ്രമുഖ കവി കെ. സച്ചിദാനന്ദന്. കവിയുടെ
പശ്ചാത്തലമല്ല, കവിതയുടെ മൂല്യമാണ് പരിഗണിക്കപ്പെടേണ്ടത്. സമൂഹത്തെ ബാധിച്ച
രോഗത്തിന്െറ ലക്ഷണമാണ് ഈ സംഭവം. വലതുപക്ഷ-ഹിന്ദുത്വ താല്പര്യങ്ങള് ഈ
വിവാദം ഉയര്ത്തി വിടുന്നതിനു പിന്നില് പ്രവര്ത്തിച്ചുവെന്ന്
സംശയിക്കുന്നുവെന്നും സച്ചിദാനന്ദന് പറഞ്ഞു.
പീഡിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു തടവുകാരന്െറ വേദനയും പ്രതിഷേധവും നിറഞ്ഞ കവിത
കുട്ടികള്ക്ക് സഹാനുഭൂതിയുടെയും മനുഷ്യത്വത്തിന്െറയും വികാരം പകര്ന്നു
നല്കുകയാണ് ചെയ്യുക. സ്വാതന്ത്ര്യ സംരക്ഷണത്തിന്െറ കേന്ദ്രമാണ് കലാശാല.
ബാഹ്യപ്രേരണകള്ക്ക് വഴങ്ങി കലാലയങ്ങള് ഇങ്ങനെ അധ$പതിക്കാന് പാടില്ല.
പ്രബുദ്ധത അവകാശപ്പെടുന്ന കേരളത്തില് ഇതൊക്കെ നടക്കുന്നത് അപമാനകരമാണ്.
രാമായണവും മഹാഭാരതവുമൊക്കെ വായിക്കുന്നത് വാല്മീകിയുടെയോ വ്യാസന്െറയോ
ജീവിത പശ്ചാത്തലം അറിഞ്ഞുകൊണ്ടല്ല. സമൂഹത്തിനെതിരെ പൊരുതുന്ന എത്രയോ
പേരെ നാം വായിക്കുന്നു. ആ വികാരം ഉള്ക്കൊള്ളുന്നില്ളെങ്കില്, നെരൂദയെ
വായിക്കുന്നില്ളെങ്കില്, കവിത ശുഷ്കമായിത്തീരും. അമേരിക്കന്വിരുദ്ധ
രാഷ്ട്രീയം റുബായിഷിന്െറ കവിതയിലുണ്ട്. ആ രാഷ്ട്രീയത്തെ കേരളം
നിരോധിക്കുന്നതിന്െറ യുക്തി മനസ്സിലാക്കാന് സാധിക്കുന്നില്ല. ഒരു കവിത
പാഠപുസ്തകത്തില് ഉള്പ്പെടുത്താതിരിക്കാന് സര്വകലാശാലക്ക്
സ്വാതന്ത്ര്യമുണ്ട്. പക്ഷേ, പാഠഭാഗമാക്കിയ ഈ കവിത പിന്വലിക്കാന് തക്ക ഒരു
കാരണവും റുബായിഷിന്െറ കവിതയിലില്ല. അദ്ദേഹം നിരപരാധിയാണെന്ന് പിന്നീട്
അമേരിക്ക തന്നെ പറഞ്ഞതായി വായിക്കാന് സാധിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇത് വെറുതെ
കുത്തിപ്പൊക്കിയ വിവാദമാണ്.
ദല്ഹി സര്വകലാശാല എ.കെ. രാമാനുജന്െറ രാമായണത്തെക്കുറിച്ച് പ്രബന്ധം
അടുത്തകാലത്ത് വിലക്കിയതിനു സമാനമാണ് കാലിക്കറ്റ് സര്വകലാശാലയിലെ സംഭവം.
ദല്ഹി സര്വകലാശാലയില് പ്രശ്നമുണ്ടാക്കിയത് രാമാനുജന്െറ പ്രബന്ധം
പൂര്ണമായി വായിച്ചു നോക്കുക പോലും ചെയ്യാത്ത എ.ബി.വി.പിക്കാരായിരുന്നു.
പക്ഷേ, യൂനിവേഴ്സിറ്റി വഴങ്ങി. ഒരു കവിയെ അംഗീകരിക്കാന് പോലുമുള്ള
മാനസികാവസ്ഥ ഇല്ലാതെ വന്നാല് കാര്യങ്ങള് എവിടെയത്തെും? ജനാധിപത്യത്തിന്
എന്താണ് പിന്നെ അടിസ്ഥാനം? ഗ്വണ്ടാനമോയിലെ മര്ദനത്തിന്െറ കഥ
എല്ലാവര്ക്കുമറിയാം. അമേരിക്ക ഒരാളെ ഭീകരനാക്കിയാല്, നമുക്കും അയാള്
ഭീകരനായി മാറുകയാണ്. ഭീകരവാദിയുടെ നിര്വചനം തന്നെ അവ്യക്തമാണ്. ഭഗത്സിങ്
ബ്രിട്ടീഷുകാര്ക്ക് ഭീകരനായിരുന്നു. നിരപരാധിയായ മുസ്ലിംകള് ഭീകരതയുടെ
പേരില് വേട്ടയാടപ്പെടുന്നു. അവഗണനക്കും ചൂഷണത്തിനുമെതിരെ സമരം ചെയ്യുന്ന
നക്സലുകള് ഭീകരരായി ചിത്രീകരിക്കപ്പെടുന്നു -സച്ചിദാനന്ദന്
ചൂണ്ടിക്കാട്ടി.
-
കാലിക്കറ്റ് സര്വകലാശാല ഇംഗ്ളീഷ് പാഠപുസ്തകത്തില് ഉള്പ്പെടുത്തിയ
ഇബ്രാഹിം അല് റുബായിഷിന്െറ കവിത പിന്വലിക്കുന്നു. എം.എം ബഷീര്
അധ്യക്ഷനായ കമ്മീഷന്റേതാണ് നിര്ദേശം. ഇതു സംബന്ധിച്ച റിപ്പോര്ട്ട്
കമീഷന് വി.സിക്ക് കൈമാറി.
ഏതാനും ദിവസങ്ങളായി റുബായിഷിന്റെ കവിത സംബന്ധിച്ച വിവാദം വാര്ത്തകളില്
നിറഞ്ഞിരുന്നു. അല്ഖാഇദ നേതാവിന്റെ കവിത പഠിപ്പിക്കുന്നു എന്നായിരുന്നു
ആരോപണം. യൂണിവേഴ്സിറ്റിയുടെ ബി.എ മൂന്നാം സെമസ്റ്റര്
വിദ്യാര്ഥികള്ക്കാണ് ‘ഓഡ് റ്റു ദ സീ’ എന്ന കവിത പഠിക്കാനുള്ളത്. റുബായിഷ്
ഗ്വാണ്ടനാമോ തടവറയില് കഴിയുമ്പോള് എഴുതിയതാണ് ഈ കവിത.
പാകിസ്താനില് മതപഠശാലയില് പഠിപ്പിക്കവെ അമേരിക്കന് സൈന്യം പിടികൂടി
ഗ്വാണ്ടനാമോ തടവറയില് ഇദ്ദഹേത്തെ അടച്ചിരുന്നു. പിന്നീട് സൗദി അറേബ്യക്ക്
കൈമാറവെ റുബായിഷ് രക്ഷപ്പെട്ടുവെന്നും ഇയാള് അല്ഖാഇദ തീവ്രവാദിയാണെന്നും
അമേരിക്കന് അനുകൂല മാധ്യമങ്ങള് പ്രചരിപ്പിരുന്നു.
ഈ സാഹചര്യത്തിലാണ് കവിതയെ കുറിച്ച് അന്വേഷിക്കാന് സര്വകലാശാല കമ്മീഷനെ നിയോഗിച്ചത്.
(Madhyamam)
ODE TO THE SEA (the controversial peom)
O sea, give me news of my loved ones.
Were it not for the chains of the faithless, I would have dived into you,
And reached my beloved family, or perished in your arms.
Your beaches are sadness, captivity, pain, and injustice.
Your bitterness eats away at my patience.
Your calm is like death, your sweeping waves are strange.
The silence that rises up from you holds treachery in its fold.
Your stillness will kill the captain if it persists,
And the navigator will drown in your waves.
Gentle, deaf, mute, ignoring, angrily storming,
You carry graves.
If the wind enrages you, your injustice is obvious.
If the wind silences you, there is just the ebb and flow.
O sea, do our chains offend you?
It is only under compulsion that we daily come and go.
Do you know our sins?
Do you understand we were cast into this gloom?
O sea, you taunt us in our captivity.
You have colluded with our enemies and you cruelly guard us.
Don’t the rocks tell you of the crimes committed in their midst?
Doesn’t Cuba, the vanquished, translate its stories for you?
You have been beside us for three years, and what have you gained?
Boats of poetry on the sea; a buried flame in a burning heart.
The poet’s words are the font of our power;
His verse is the salve for our pained hearts.
Mr. Raju Thomas’s and Mr. Vidhyadharan’s critical approach to the poem, ‘Ode to the sea’ is unique and help the readers to see the elements of the poems (style, tone, imageries) from two different angle. Mr. Raju Thomas is making historical critical approach by trying to understand the poem in its original language, Arabic, watching and listening the u-tube, and even digging deep into the history of the poet. ‘Nevertheless’ he accepts Al-Rubaishes as a poet. Mr. Vidhyadharan, on the other hand, by omitting the historical background of the poem and accepting Al-Rubasishes as a poet, translates the poem into Malayalam. As Mr. Raju Thomas stated, there are limitations, for translating any literary work or poem from its original language to another language, without losing its essence. However, I think, Vidhyadharan did justice to his translation by understanding the limitations of the vocabulary. In any case, they both are generous to invite other poets, writers, and thinkers also to come and join this healthy discussion. This type of discussion is good for rejuvenating the brain cells which is susceptible for Alzheimer’s disease as we all grow older.
From: http://malayal.am/
കടലേ, തരികനീയെന്പ്രിയരെച്ചൂഴുംവര്ത്തമാനങ്ങള്
O sea, give me news of my loved ones.
ചാടിയേനെഞാന് നിന്നിലേ,ക്കീയവിശ്വാസികള്തന് ചങ്ങലപ്പൂട്ടിലല്ലായിരുന്നെങ്കില്
എത്തിയേനെ ഞാനരുമക്കുടുംബത്തി,ലാവതില്ലെങ്കിലോ തകര്ന്നടിഞ്ഞേനെ നിന്കരങ്ങളില്
Were it not for the chains of the faithless, I would have dived into you,
And reached my beloved family, or perished in your arms.
നിന്റെ തീരങ്ങള് സങ്കടല്, തീരാക്കുടുക്കഴലനീതികള്
എന്റെ സഹനക്ഷമതയെ കാര്ന്നുതിന്നുംനിന്നുടല്ച്ചവര്പ്പ്
Your beaches are sadness, captivity, pain, and injustice.
Your bitterness eats away at my patience.
ഉയിരൊഴിഞ്ഞ പ്രശാന്തത, വിചിത്രമാം തിര,
നിന്പിടിയില്നിന്നുയരും ചതിയുള്ളൊതുക്കും മൌനം
Your calm is like death, your sweeping waves are strange.
The silence that rises up from you holds treachery in its fold.
അചഞ്ചലം നിന്നിശ്ചലതയെന്നാകിലതുവകവരുത്തും സ്രാങ്കിനെ,
നിന്നലകളില് മുങ്ങിത്താഴുമാഴങ്ങളില് നാവികന്
Your stillness will kill the captain if it persists,
And the navigator will drown in your waves.
സൌമ്യമായ്, കേള്വിപ്പെടാ,തൊച്ചപൊക്കാ,തവഗണിച്ചും ഈര്ഷ്യാകലുഷമായ് ക്ഷോഭിച്ചും
നീചുമക്കുന്നു, മരണക്കളങ്ങള്
Gentle, deaf, mute, ignoring, angrily storming,
You carry graves.
കാറ്റുനിന്നെപ്പറത്തുമ്പോള്, നിന്നനീതിയെത്രമേല് സ്പഷ്ടം
കാറ്റുനിന്നെയമര്ത്തുമ്പോള്, വേലിയിറക്കവും മന്ദചലനവും.
If the wind enrages you, your injustice is obvious.
If the wind silences you, there is just the ebb and flow.
കടലേ, നിന്നെയവഹേളിപ്പതോ ഞങ്ങളുടെ ചങ്ങലകള്?
ഹേമത്താലല്ലോ വന്നുപോകുന്നു, ഞങ്ങളെന്നെന്നും
O sea, do our chains offend you?
It is only under compulsion that we daily come and go.
അറിയുമോ നിനക്കെങ്ങളുടെ പാപങ്ങള്? മനസ്സിലാക്കുമോ,
ഈയിരുള്മൂശകളിലെങ്ങളെയുരുക്കിപ്പടുത്തതാണെന്നും?
Do you know our sins?
Do you understand we were cast into this gloom?
കടലേ, കൊള്ളിവാക്കോതുന്നുനീ, ഞങ്ങളുടെയപഹാരത്തില്
അരികളോടതിക്രൂരമണിചേര്ന്നു, പാറാവുനില്ക്കുന്നു.
O sea, you taunt us in our captivity.
You have colluded with our enemies and you cruelly guard us.
നിന്നോടുരപ്പതില്ലേ പാറകള്, അവരറിയെ ഞങ്ങളോടേറ്റ കുറ്റകൃത്യങ്ങള്?
മുറിപ്പെട്ടക്യൂബ നിനക്കായ് വിവര്ത്തനം ചെയ്വതില്ലേയതിന് തോറ്റങ്ങള്?
Don’t the rocks tell you of the crimes committed in their midst?
Doesn’t Cuba, the vanquished, translate its stories for you?
ഉണ്ടായിരുന്നൂ സമീപസ്ഥം മൂന്നുസംവത്സരം, എന്തുലാഭിച്ചുനീ?
കടലിലേറിയ കവിതതന് പടകുകള്; എരിയുന്നചങ്കിലടക്കിയ ചെറുനാളം.
You have been beside us for three years, and what have you gained?
Boats of poetry on the sea; a buried flame in a burning heart.
കവിവാക്കുഞങ്ങളുടെയുള്ക്കരുത്തിന്നക്ഷരപ്പച്ച;
വ്രണിതഹൃദയത്തിലാലേപനംചെയ്യും രക്ഷാതൈലം.
The poet’s words are the font of our power;
His verse is the salve for our pained hearts.
രചന: ഇബ്രാഹിം അല് റുബായിഷ്
വിവര്ത്തനം: സെബിന് ഏബ്രഹാം ജേക്കബ്
ഗീതം
വിവര്ത്തനം:അന്വര് അലി
കടലേ തരിക എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവരുടെ വിശേഷങ്ങള്
അവിശ്വാസിയുടെ തുടലുകളാല് ബന്ധിതനല്ലായിരുന്നെങ്കില്
ഞാന് നിന്നിലേക്ക് കുതികുതിച്ചേനെ
എന്റെ അരുമ വീട്ടില് എത്തിപ്പെടുകയോ
നിന്റെ കരങ്ങളില് ഒടുങ്ങുകയോ ചെയ്തേനെ
നിന്റെ തീരങ്ങള് ദുഃഖം, തടവ്, വേദന, നീതികേട്
നിന്റെ കാര്ക്കശ്യം എന്റെ ക്ഷമയെ കാര്ന്നു തിന്നുന്നു
നിന്റെ ശമം മരണം പോലെ, നീ ചുഴറ്റുന്ന തിരകള് വിചിത്രം
നിന്നില് നിന്നു പൊന്തുന്ന നിശബ്ദത, അതിന്റെ പാത്തികളില്
ചതി കരുതിവച്ചിരിക്കുന്നു
അചഞ്ചലമെങ്കില് നിന്റെ നിശശ്ബ്ദത കപ്പിത്താനെ കൊലയ്ക്കുകൊടുക്കും
നാവികന് നിന്റെ അലമാലകളില് മുങ്ങിത്താഴും
അഭിജാതനായി, ബധിരനും മൂകനുമായ് അവഗണനയോടെ
ക്രൂദ്ധനായി അലറിക്കൊണ്ട് നീ ശവക്കുഴികള് ചുമക്കുന്നു
കാറ്റ് നിന്നെ വെകിളി പിടിപ്പിക്കുമ്പോള് നിന്റെ അനീതികള് പകല് പോലെ
കാറ്റു നിന്നെ നിശ്ശബ്ദനാക്കുന്നെങ്കിലോ വെറും വേലിയേറ്റങ്ങളിറക്കങ്ങള്
കടലേ ഞങ്ങളുടെ തുടലുകള് നിനക്കു ചൊരുക്കുന്നുണ്ടോ?
നിവൃത്തികേടു കൊണ്ടാണ് ദിവസേനയുള്ള ഞങ്ങളുടെ ഈ വരവും പോക്കും
ഞങ്ങള് ചെയ്ത പാപങ്ങളെന്തെന്ന് നിനക്കറിയാമോ?
ഈ ഇരുളിച്ചയിലാണ് ഞങ്ങള് കുടുങ്ങിപ്പോയതെന്ന് നിനക്കു മനസ്സിലാവുന്നുണ്ടോ?
കടലേ ഞങ്ങളുടെ തടവുബാധയെ നീ പരിഹസിക്കുന്നു
ശത്രുക്കളോടു ചേര്ന്ന് നീ ഞങ്ങള്ക്കെതിരേ ഗൂഢാലോചന നടത്തുകയും
ക്രൂരമായി ഞങ്ങള്ക്കു പാറാവു കിടക്കുകയും ചെയ്യുന്നു
പാറകള് പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ കണ്മുമ്പില് നടന്ന ക്രൂരകൃത്യങ്ങളെപ്പറ്റി?
തോറ്റമ്പിയ ക്യൂബ പരിഭാഷപ്പെടുത്താറില്ലേ, അതിന്റെ കഥകള് ?
നീ ഞങ്ങളുടെ തൊട്ടടുത്തുണ്ടായിട്ട് കൊല്ലം മൂന്നായി, എന്തു കിട്ടി നിനക്ക്?
കടലേറിയ കവിതയുടെ കേവള്ളങ്ങള്
കത്തുന്ന ചങ്കിലെ, കബറടങ്ങിയ ഒരു നാളം…
കവിവാക്കുകള് ഞങ്ങള്ക്ക് ഊര്ജ്ജത്തിന്റെ പാനപാത്രം
(ഇന്ത്യാവിഷന് പോര്ട്ടല് പ്രസിദ്ധീകരിച്ച വിവര്ത്തനം)കവിതകള്, വെന്ത ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയങ്ങള്ക്ക് സമാശ്വാസവും…