എത്രയോ പേരെ സല്ക്കാവ്യങ്ങളായെന്
പൊന്പെങ്ങള്
പാടിപ്പുകഴ്ത്തിയിരിക്കവെ,
ഒരു സ്വാധിയെ കാണ്മൂ ഞാന്, നേദിച്ച
നല്-
സൂനങ്ങള്ക്കേറ്റവുമര്ഹമാം പാത്രമായ്.
ശ്രേഷ്ഠര്പലര്ക്കീ
കവയിത്രി കല്പിച്ച
മേന്മകളൊക്കെയാ ഹൃത്തിനു സ്വന്തമേ;
ഇത്രമേല് നന്മകള്
മങ്ങാതെ കാത്തുകൊ-
ണ്ടിത്രമേല് ഗുണകരും ജീവിപ്പതാരോ!
മാതാപിതാക്കളോ
മണ്മറഞ്ഞെങ്കിലും
മായാതെ നിര്ത്തുമായോര്മ്മയിന് കോവിലില്
നിത്യവും
പ്രാര്ത്ഥിച്ചു പുണ്യം പുതുക്കുന്ന
നിസ്തുലേ, വാഴുക പൊന്പ്രഭ ചിന്നിയേ!