മാവേലി മന്നന്റെ പദവിന്യാസം കേട്ടു
മലന്നാട്ടില് നായക്കള് ''കുര"വയിട്ടു
ബംഗാളി-ആസ്സാമി-ഒറിയ ഹിന്ദുസ്ഥാനി
ഭാഷയില് മാലോകര് പിറുപിറുത്തു
പൂക്കളമില്ലാത്ത വീട്ടുമുറ്റങ്ങളില്
തമ്പാക്കു തിന്നുന്നോര് തമ്പടിച്ചു
പൂവ്വിളിയില്ലെങ്ങും, പൂക്കളമില്ലെങ്ങും
ആളുകള്ക്കാഹ്ലാദം ഒട്ടുമില്ല
കുന്നിന്പുറങ്ങളും മാമരക്കൂട്ടവും
കല്ലോലിനികളും ഒന്നുമില്ല
മരതകപ്പട്ടില്ല മലയാളക്കരയില്ല
ഓണമുടുക്കുന്ന കോടിയില്ല
പട്ടികള് വാഴുന്ന പട്ടിയെപോലുള്ള
മാനുഷരെല്ലാരും ഒന്നുപോലെ
ഒന്നും മുളക്കാത്ത ഒന്നും വളരാത്ത
അഭിശപ്തഭൂമിയായ് ഈ കേരളം
ആകാശം മുട്ടിയുരുമ്മി നില്ക്കുന്നൊരു
മണിമന്ദിരങ്ങള്ക്ക് പഞ്ഞമില്ല
പൊളിവചനങ്ങള് ഇന്നാനയോളം
നളെയോ ആനക്കെടുപ്പതോളം
കള്ളപ്പണവും കരിംചന്തയുമിന്നീ-
നാടിന് മുഖഛായ മാറ്റിയല്ലോ
നേരില്ല, നെറിയില്ല നീതിയുമില്ലീ
മലന്നാട്ടില് മേന്മകള് അധഃപതിച്ചു
രാവുറങ്ങാത്ത പകലിന് മുഖങ്ങളില്
കശ്മലര് കാമം പുരട്ടിടുന്നൂ
അസുരനായ് എന്നെ കരുതിയ ദേവന്മാര്
നന്മകളില് നിന്നും വ്യതിചലിച്ചോ?
ദുഃഖിതനായെല്ലാം കണ്ടും കേട്ടിട്ടുമാ-
മാവേലി ദീര്ഘനിശ്വാസം വിട്ടു
എന്തിനായെത്തുന്നു പ്രതിവര്ഷമീ നാട്ടില്
തന്നെയോര്ക്കാത്തോരെ കാണ്മതിനായി
എങ്കിലും ഓര്ക്കുന്നോര് ഇത്തിരിപേരുണ്ട്
അവരെ നിരാശപ്പെടുത്തുന്നില്ല
ഐശ്വര്യചിഹ്നങ്ങള് മാറിപ്പോയ് നാശത്തിന്
മാറാല കെട്ടികഴിഞ്ഞിവിടെ
പൊന്നണിഞ്ഞെത്താറുള്ളീ ചിങ്ങമാസവും
മുക്കുപണ്ടങ്ങളണിഞ്ഞ് നില്പ്പൂ
വാമനനെന്നൊരു കുള്ളന്റെ കുതികാലില്
ഒരു സ്വര്ഗ്ഗരാജ്യം ചിതറി വീണു.
എന്തിനു മക്കളെ വഴിപാടായി വര്ഷത്തില്
ഈ ദിനമിങ്ങനെ ഓര്ത്തിടുന്നൂ.
ശുഭം