തെരുവിലെ പെണ്‍കുട്ടി (കവിത- രാജു കാഞ്ഞിരങ്ങാട്)

കറുത്തകണ്ണുള്ള വിഷാദവതിയായ -

പെണ്‍കുട്ടി

എത്ര ദുരിതപൂര്‍ണ്ണമാണ് നിന്റെജീവിതം

എന്നും പ്രഭാതത്തിലെ,യീ തണുപ്പില്‍

ഇരുളടഞ്ഞ ശവക്കുഴിയിലേക്കെന്നോണം

തെരുവുമൂലയിലൂടെ, ഗലികളിലൂടെ നിനക്ക്

യാചിച്ചു നടക്കേണ്ടിവരുന്നു

അപ്പോഴും തെമ്മാടികളായചിലര്‍

അശ്ലീലങ്ങള്‍പറഞ്ഞ് കണ്ണ്‌കൊണ്ട് നിന്നെ - കൊത്തിപ്പറിക്കുന്നു

നിനക്ക് കണ്ണുകാണില്ലെന്ന് കണ്ടാല്‍ തോന്നു -

കയേയില്ല

ഓരോ കാലടിശബദവുംവെച്ച് നീ ആളുകളുടെ

നീക്കത്തെ തിരിച്ചറിയുന്നു

ഓരോമൊഴിയിലൂടെനീ മനസ്സിനെ അടുത്തറി -

യുന്നു

നിന്റെ ഓരോവാക്കും എന്റെ ബോധത്തിലൂടെ -

യൂര്‍ന്ന്

ഓര്‍മ്മയില്‍ വന്നിറങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു

ആ വാക്കുകളെന്നെ ഗദ്ഗദംകൊണ്ടുമൂടുന്നു

അക്ഷരങ്ങളുടെ ഒഴുക്കും, ഇലകളുടെ നൃത്ത-

വുമാണ് നീ

ആഴങ്ങളില്‍നിന്നും ചുരത്തുന്നപ്രകാശം,

ലോകത്തിന്റെ നന്മ

നിന്നെയോര്‍ക്കുമ്പോള്‍ എന്നില്‍നിന്നുഞാന്‍

പൊഴിഞ്ഞുപോകുന്നു

നിലാവും, ആകാശവും, ഞാനും, ചക്രവാളവും

ഒരേകാന്ത വൃക്ഷമായിമാറുന്നു

ശരത്കാല ഇലപോലെ വീണടിയുന്നു

കഥയില്ലാതെ ചിത്രമില്ല

നിറങ്ങളായിവിരയുന്ന ചിത്രത്തിന്റെ ഇതളുക-

ളാണു നീ

മഞ്ഞില്‍പതിഞ്ഞ ആ മനോഹരമായ കാല്‍പ്പാട്

മനസ്സില്‍ നിന്നും മായുന്നേയില്ല

പിന്നെയും, പിന്നെയും നിന്റെയോര്‍മ്മ

മുറിവേറ്റൊരു പക്ഷിയേപ്പോലെ മനസ്സില്‍

പൊടുന്നനെ ചാടിവീഴുന്നു

ഒരിക്കല്‍ വരച്ചുവെച്ചാല്‍മതി

മറക്കില്ല നാം ഒരുനാളും ചില ഓര്‍മ്മകള്‍