ഒരോ ഋതുവിലും
ഉരുകിത്തിളച്ചും
കുതിർന്നുടഞ്ഞും
മണ്ണിലമരാൻ തുടങ്ങുന്ന
ശിലയാണീയഹല്യ..
അലിഞ്ഞില്ല, മാഞ്ഞില്ലി-
തുവരെയവളുടെ മൂർദ്ധാവിലണിയിച്ച
ചെങ്കുങ്കുമം
പതി ഭക്തിയുടെ
വിശുദ്ധിയുടെ
നേരിന്റെയടയാളം..
പരിത്യജിച്ച തന്നെ
വീണ്ടുമെതിരേൽക്കാൻ
രാമനണയവേ
ഭൂമി പിളർന്നന്തർധാനം
ചെയ്തു സീത..
ശിലയായോരഹല്യക്കു
മോക്ഷമേകാൻ
വിധി വേഗേ
രാമനണഞ്ഞേക്കാമതിൻ മുന്നേ
പ്രകൃതിക്ഷോഭങ്ങളമ്മാന മാടിയീ
ശിലയുടെ പാഴ്ജന്മം
മണ്ണിലാഴ്ന്നെങ്കിൽ..
.
ഇനി വേണ്ട ഭൂവിലൊരു
പെൺജന്മ പുനർജനി...