ഈ കൊറോണാ കാലം കഴിഞ്ഞാലും നമുക്ക് ഇതുപോലെ അച്ചടക്കത്തിലും ശുചിയിലും ശാന്തിയിലും ജീവിച്ചുകൂടെ? ഇതിനെ ജീവിതത്തിന്റെ ഒരു റീസ്റ്റാര്ട് അഥവാ ഒരു റീസെറ്റ് ബട്ടണായി നമുക്ക് കാണാന് കഴിയേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. രാപകല് നോക്കാതെയുള്ള ഈ ഭ്രാന്തമായ പരക്കം പാച്ചിലുകളില് നിന്നും നമുക്കൊരു വിടുതല് അനിവാര്യമാണ്.
എന്തൊരു മത്സര ഓട്ടമായിരുന്നു നാളിതുവരെ? എന്ത് നേടുവാന്? ആരെ ബോധിപ്പിക്കുവാന്? ആരെ തോല്പ്പിക്കാന്? ജീവിതത്തെ വീണ്ടും അതിന്റെ മൂല്യങ്ങളിലേക്കു പറിച്ചുനടാന് കഴിഞ്ഞാല് ഈ കൊറോണാ ഒരു അനുഗ്രഹമാണ്.
നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയ കുടുംബ ബന്ധങ്ങളെ അതിന്റെ ഊഷ്മളതയില് പുനഃക്രമീകരിക്കാനും അടുക്കും ചിട്ടയും ഇല്ലാതെ പോയ ജീവിതത്തിനു ഒരു താളവും ക്രമവും നല്കുവാനും നാം വീണ്ടും പഠിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.
വീടും പരിസരവും ശുചിയായി സൂക്ഷിക്കുവാനും മക്കളോടൊത്തു കളിക്കുവാനും ചിരിക്കുവാനും അവരുടെ ക്രീയാത്മകമായ വാസനകളെ പരിഭോഷിപ്പിക്കുവാനും നാം ഇന്നു വീണ്ടും സമയം കണ്ടെത്തിയിരിക്കുന്നു. അതൊരു നിസ്സാര കാര്യമല്ല.
അടഞ്ഞു കിടക്കുന്ന ഓഫീസും കടകളും വണ്ടികളും ഒക്കെ കുറച്ചുദിവസം വിശ്രമിക്കട്ടെ. അടയപ്പെട്ട ആനവാതില് ക്ഷേത്രങ്ങള്ക്കും ദേവാലയങ്ങള്ക്കും അവിടുത്തെ മണിയൊച്ചകള്ക്കും ദൈവങ്ങള്ക്കും നമുക്ക് തല്ക്കാലം അവധികൊടുക്കാം.
നിങ്ങളുടെ സമയത്തും അസമയത്തുള്ള പ്രാര്ത്ഥനാജല്പ്പനങ്ങള് കേട്ട് അവരും മടുത്തിട്ടുണ്ടാകും. പക്ഷെ ഇപ്പോഴും ഭക്തിഭ്രാന്തുപിടിച്ച കുറെ ശവികള്ക്കു തങ്ങളുടെ ആചാര പ്രാര്ത്ഥനകളും അനുഷ്ട്ടാന വൃതങ്ങളും അര്ത്ഥരഹിതമാണെന്നു ഇനിയും മനസ്സിലായിട്ടുണ്ടാവില്ല.
ഈ മഹാമാരി ഒന്നു കെട്ടടങ്ങുകയേ വേണ്ടൂ... ഉടനെ ധ്യാനകുറുക്കന്മാരും ജോത്സ്യന്മാരും ഊതി കെട്ടുകാരും പിന്നെയും അവരുടെ കറക്കുകമ്പിനികളുമായി കച്ചവടത്തിനു ഇറങ്ങിത്തിരിക്കും. അപ്പോഴും നമ്മില് ചിലരെങ്കിലും അതിന്റെ പിന്നാലെ വാല് ആട്ടുന്ന അനുസരണയുള്ള നായ്ക്കളെപോലെ ഉണ്ടാകും.
മനുഷ്യന്റെ പെട്ടന്നുള്ള ഈ പിന്വലിവിന്റെ രഹസ്യമറിയാതെ നമ്മുടെ സഹജീവികളായ പശുപക്ഷികള് അമ്പരക്കുന്നുണ്ടാകും. അവറ്റകള് ചിന്തിക്കുന്നുണ്ടാകും ഈ മനുഷ്യര്ക്കിതെന്തുപറ്റി? ഇന്നലെവരെ ഞങ്ങളുടെ ആവാസവ്യവസ്ഥയെപോലും കൈയടക്കിയിരുന്ന ഇവരില് ഇത്രപെട്ടെന്നു മനം മാറ്റം ഉണ്ടാകാന് എന്തായിരിക്കും കാരണം.?
എന്തൊരു നിശബ്ദതയാണ് ചുറ്റുപാടും. റോഡുകളില് ചീറിപ്പായുന്ന വാഹനങ്ങളില്ല. കാതടപ്പിക്കുന്ന ഹോറണുകളില്ല. ക്ഷേത്രങ്ങളിലെ ഉച്ചഭാഷിണികള് എല്ലാം പെട്ടന്നു കേടായതുപോലെ. തീര്ച്ചയായും നമ്മുടെ ചുറ്റുപാടുകള് സന്തോഷിക്കുന്നുണ്ടാകും.
നാം എത്രമാത്രമാണ് നമ്മുടെ ചുറ്റുപാടുകളെ മലീമസമാക്കിയിരുന്നത്. എത്രമാത്രമായിരുന്നു നമ്മുടെ ശബ്ദകോലാഹലങ്ങള്. ഇപ്പോഴാണ് നാം കാലങ്ങള്ക്കു ശേഷം സമാധാനം എന്തെന്നറിയുന്നത്. ഈ ശുചിയും അച്ചടക്കവും ശാന്തിയും മുന്നോട്ടുള്ള ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗമാക്കാന് നമുക്ക് കഴിഞ്ഞാല് എന്തുകൊണ്ട് കൊറോണാ ഒരനുഗ്രഹമാണെന്നു പറഞ്ഞുകൂടാ...