കൗമാരത്തിന്റെ
ശേഷിപ്പു പോലെ
നെറ്റിയില് രണ്ട്
മുഖക്കുരു എന്ന
മോഹക്കുരുക്കള് .
സ്ഥലം മാറി,
കാലം മാറി,
വഴിമാറി വന്നവ...
വെള്ളാരം കല്ലുപോലെ
മിനുങ്ങുന്നവ...
പൊട്ടിയാല് പ്രണയം
പരക്കുമെത്രെ....
മൂടിവയ്ക്കലുകളില്
ശ്വാസം മുട്ടുന്നവ...
പ്രണയങ്ങള് അങ്ങനെയാണ്:
ജാലക പടിയിലും...
വരാന്തകളിലും എത്തിനോക്കി,
ചോദിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കും
എനിക്കു വരാമോ എന്ന് ?
മഞ്ഞും മലയും
ആഴിയും നിലാവും
പൂത്ത മരങ്ങളും പൂന്തോട്ടങ്ങളും
കാണിച്ച് ആഗ്രഹിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കും...
അവസാനം
നമ്മള് അറിയാതെ നമ്മെ
പ്രണയം മുക്കി കൊല്ലും.