"പണ്ട് കളിയും ചിരിയും മാത്രമായി നടന്ന നീ, ഇത്രയും ഒക്കെ ചുമതല ബോധം ഉള്ളവനായല്ലോ"  എന്ന് പ്രതിഫലിപ്പിക്കാൻ കഴിയുന്ന  വ്യക്തി തീർച്ചയായും അനുഭവങ്ങളാൽ കാലത്തിന്റെ മാറ്റങ്ങളെ കണ്ടവനായിരിക്കും . രണ്ടു കാലഘട്ടത്തിന്റെ മാറ്റങ്ങളെ ലേഖകൻ വളരെ വ്യക്തമായി വരച്ചു കാട്ടുന്നു . ഒന്ന് വളരെ വ്യക്തവും മറ്റൊന്ന് ഈ കാലഘട്ടത്തിൽ ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവർക്ക് വായിച്ചെടുക്കാവുന്നതുമാണ് .  ജാതിമതവർഗ്ഗവർണ്ണങ്ങൾ ഇല്ലാതെ സ്നേഹ ബന്ധങ്ങളിലൂടെ സമൂഹത്തേ ജനം നിലനിർത്തുയിരുന്നു. ബന്ധങ്ങളും സൗഹൃദങ്ങളും ജീവിത മൂല്യങ്ങളും  സമൂഹത്തെ,  ഒരു നെയ്തെടുത്ത ഒരു വസ്ത്രത്തിലെ ഇഴകളെപോലെ പൊട്ടാതെ നിറുത്തിയ ഘടകങ്ങൾ ആയിരുന്നു.  " ഗോപാലന്‍ എന്ന ഗോപി, ചാക്കോമൂപ്പനും കല്യാണിയും  ഭാര്‍ഗവന്‍ ചേട്ടനും വൃദ്ധരായ വല്യമ്മച്ചിയും അപ്പച്ചനും, നബീസത്തിന്റെ സഹായത്തോടെ  വലിയഉമ്മായും, പിന്നാലെ  പൊറുപൊറുത്തുകൊണ്ടു അല്പം  'മാനസികം'  ഉള്ള  ചോയചേട്ടത്തിയും" ഇന്ന് നമ്മളുടെ ശത്രുക്കൾ ആയിരിക്കുന്നു . അതിന്റെ മാറ്റൊലികളാണ് ഇന്ന് ലോകത്തിന്റെ പലഭാഗത്തും , ഹിന്ദുവനും, മുസ്ലിമിനും, ക്രൈസ്തവർക്കും , പ്രവേശനം നിരോധിച്ചുകൊണ്ടും , പൗരത്വം നിരോധിച്ചുകൊണ്ടുമുള്ള നിയമങ്ങളായി രൂപാന്തരപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത് . ' ഭിന്നിപ്പിച്ചു ഭരിക്കുക ' എന്ന മനോഭാവം എല്ലാ തലങ്ങളിലും രൂഢമൂലമാകുന്നു .  വെറുപ്പും വിദ്വേഷവും ജീവിതത്തിനെ എല്ലാ തലങ്ങളിലും പ്രബലപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു .   ആനുകാലിക സംഭവങ്ങളെക്കുറിച്ച് ഒന്നുംതന്നെ  പറയാതെ , എഴുത്തുകാരൻ വായനക്കാരെ  കാലത്തിന്റ മാറ്റങ്ങളെക്കുറിച്ചു  'അഭിമുഖത്തിലൂടെ' ഉദ്ബുദ്ധരാക്കുന്നു . നല്ലൊരു ലേഖനത്തിന് ശ്രീ . തോമസ് കെ വറുഗീസിന് അഭിനന്ദനം.