ദുഖങ്ങളെ വിട (കവിത: മാര്‍ഗരറ്റ് ജോസഫ്)
Published on 23 March, 2019
മനസ്സേ, നിരന്തരം കരയരുതേ,
സമനില തെറ്റരുതേ,
നൈരാശ്യത്തിന്റെ നെരിപ്പോടില്‍ എരിഞ്ഞു തീരരുതേ,
ജീവിതമേല്‍പ്പിക്കുന്ന യാതനകളില്‍ തളര്‍ന്നുപോകരുതേ,
ആദിയും അന്തവും കൃത്യമായി അതിരിട്ട വഴിത്താരയില്‍,
യാത്രികര്‍ വ്യത്യസ്താനുഭവങ്ങളിലൂടെ കടന്നുപോകുന്നവര്‍,
എങ്കിലും എന്തേ ചിലര്‍ക്കുമാത്രം ദുര്‍ഘടങ്ങളേറെ?
പെറ്റമ്മയായ ഞാനും അവരില്‍ ഒരാള്‍ മാത്രം, ആയുര്‍വീഥിയില്‍ നീളെ കല്ലും മുള്ളും
"മാതൃത്വം' എത്ര പവിത്രമായ നിയോഗം! പരമസത്യം!
ക്ഷമയുടെ ആള്‍രൂപം, സൃഷ്ടികര്‍മ്മത്തില്‍ പങ്കാളി, അമ്മിഞ്ഞയ്ക്കുറവിടം,
തലമുറകളെ വാര്‍ത്തെടുക്കുന്നവര്‍ക്ക് അര്‍ഹമായ നീതി, അംഗീകാരം, സംരക്ഷണം, എവിടെ?
ഒക്കെ കടമകളുടെ കര്‍മ്മവീഥിയില്‍ ഒതുക്കിയിരിക്കുന്നുവോ?
കാലത്തിന്റെ പടവുകള്‍ തോറും കയറിയിറങ്ങുമ്പോള്‍-
സഹയാത്രികരായവര്‍, എന്റേതെന്ന് നിനച്ചവര്‍, പരസ്പരം പങ്കുവെച്ചവര്‍,
നെഞ്ചിലെ ചൂടും ചൂരും പകര്‍ന്നവര്‍,
ജീവരക്തത്താല്‍ ഫലപുഷ്ടി പ്രാപിച്ചവര്‍,
ഹൃദയത്തിന്റെ ശ്രീകോവിലില്‍ പ്രതിഷ്ഠിച്ചവര്‍, എവിടെ?
അടുക്കാനാവിത്തവിധം അകന്നുപോയിരിക്കുന്നുവോ?
മധുരം പങ്കിട്ട നാളുകള്‍ മറവിയുടെ മറക്കുട ചൂടിയിരിക്കുന്നുവോ?
നിസ്സഹായതയുടെ നൂല്‍പ്പാലത്തിലൂടെ യാനം തുടരുമ്പോള്‍
പ്രതിസന്ധികളുടെ ചുഴിയില്‍ ചുറ്റികറങ്ങി,
കാറ്റുംകോളും ഇളക്കി മറിക്കുന്ന ജന്മനദി,
വേഗത മന്ദതയാകുന്ന ഒഴുക്കില്‍ കനിവിനായി കരം നീട്ടുമ്പോള്‍,
ഒരു വാക്ക്, ഒരു നോക്ക്, ഒരു സ്പര്‍ശം, മതി സായൂജ്യമടയാന്‍;
പക്ഷെ, കേവലം വ്യാമോഹങ്ങള്‍, എല്ലാം നിഷിധം
അഭയമേകി ഈ വൃദ്ധസദനമുണ്ടല്ലോ സാന്ത്വനമായി ഇന്ന്.
അന്തേവാസികള്‍ക്കിടയിലും ഏകാന്തതയുടെ അരങ്ങൊരുങ്ങുമ്പോള്‍,
ചിന്തകള്‍ക്ക് തീപിടിക്കാതിരിക്കാന്‍ ഒരിടം, എന്തൊരനുഗ്രഹം!
അതിജീവനത്തിന്റെ പാതയില്‍ മറക്കാനും, പൊറുക്കാനുംവേണ്ടി;
നിത്യവിശ്രാന്തിയോളം ചിരിയോടെ....
ദുഖങ്ങളേ വിട....
സമനില തെറ്റരുതേ,
നൈരാശ്യത്തിന്റെ നെരിപ്പോടില്‍ എരിഞ്ഞു തീരരുതേ,
ജീവിതമേല്‍പ്പിക്കുന്ന യാതനകളില്‍ തളര്‍ന്നുപോകരുതേ,
ആദിയും അന്തവും കൃത്യമായി അതിരിട്ട വഴിത്താരയില്‍,
യാത്രികര്‍ വ്യത്യസ്താനുഭവങ്ങളിലൂടെ കടന്നുപോകുന്നവര്‍,
എങ്കിലും എന്തേ ചിലര്‍ക്കുമാത്രം ദുര്‍ഘടങ്ങളേറെ?
പെറ്റമ്മയായ ഞാനും അവരില്‍ ഒരാള്‍ മാത്രം, ആയുര്‍വീഥിയില്‍ നീളെ കല്ലും മുള്ളും
"മാതൃത്വം' എത്ര പവിത്രമായ നിയോഗം! പരമസത്യം!
ക്ഷമയുടെ ആള്‍രൂപം, സൃഷ്ടികര്‍മ്മത്തില്‍ പങ്കാളി, അമ്മിഞ്ഞയ്ക്കുറവിടം,
തലമുറകളെ വാര്‍ത്തെടുക്കുന്നവര്‍ക്ക് അര്‍ഹമായ നീതി, അംഗീകാരം, സംരക്ഷണം, എവിടെ?
ഒക്കെ കടമകളുടെ കര്‍മ്മവീഥിയില്‍ ഒതുക്കിയിരിക്കുന്നുവോ?
കാലത്തിന്റെ പടവുകള്‍ തോറും കയറിയിറങ്ങുമ്പോള്‍-
സഹയാത്രികരായവര്‍, എന്റേതെന്ന് നിനച്ചവര്‍, പരസ്പരം പങ്കുവെച്ചവര്‍,
നെഞ്ചിലെ ചൂടും ചൂരും പകര്‍ന്നവര്‍,
ജീവരക്തത്താല്‍ ഫലപുഷ്ടി പ്രാപിച്ചവര്‍,
ഹൃദയത്തിന്റെ ശ്രീകോവിലില്‍ പ്രതിഷ്ഠിച്ചവര്‍, എവിടെ?
അടുക്കാനാവിത്തവിധം അകന്നുപോയിരിക്കുന്നുവോ?
മധുരം പങ്കിട്ട നാളുകള്‍ മറവിയുടെ മറക്കുട ചൂടിയിരിക്കുന്നുവോ?
നിസ്സഹായതയുടെ നൂല്‍പ്പാലത്തിലൂടെ യാനം തുടരുമ്പോള്‍
പ്രതിസന്ധികളുടെ ചുഴിയില്‍ ചുറ്റികറങ്ങി,
കാറ്റുംകോളും ഇളക്കി മറിക്കുന്ന ജന്മനദി,
വേഗത മന്ദതയാകുന്ന ഒഴുക്കില്‍ കനിവിനായി കരം നീട്ടുമ്പോള്‍,
ഒരു വാക്ക്, ഒരു നോക്ക്, ഒരു സ്പര്‍ശം, മതി സായൂജ്യമടയാന്‍;
പക്ഷെ, കേവലം വ്യാമോഹങ്ങള്‍, എല്ലാം നിഷിധം
അഭയമേകി ഈ വൃദ്ധസദനമുണ്ടല്ലോ സാന്ത്വനമായി ഇന്ന്.
അന്തേവാസികള്‍ക്കിടയിലും ഏകാന്തതയുടെ അരങ്ങൊരുങ്ങുമ്പോള്‍,
ചിന്തകള്‍ക്ക് തീപിടിക്കാതിരിക്കാന്‍ ഒരിടം, എന്തൊരനുഗ്രഹം!
അതിജീവനത്തിന്റെ പാതയില്‍ മറക്കാനും, പൊറുക്കാനുംവേണ്ടി;
നിത്യവിശ്രാന്തിയോളം ചിരിയോടെ....
ദുഖങ്ങളേ വിട....
EMalayalee Available in MediaAppUSA
Copyright © 2024 emalayalee.com - All Rights Reserved.
Webmastered by MIPL, Web Hosting Calicut Kerala
some mothers are painters, some are Sculptors,
some are lucky to have a Smith-like mine.
Fire> Hammer> Fire> hammer >>>>>
Eliminate/avoid Negative people.
They won't be of any use to you.