ദു:ഖിതര്, പീഡിതര്, നിന്ദിതര്
പാപികള്, രോഗികള്, വേശ്യക-
ളൊക്കെയും തല
ചായ്ച്
ആശ്വസിച്ചൊരാ വക്ഷസ്സില്
വന്മരക്കുരിശേന്തി നീ
ഗാഗുല്ത്താമല
കയറിയപ്പോള്
മരവിച്ചുനിന്നുവോ ലോക-
മന:സാക്ഷി,
കുറ്റബോധത്തിന്
മുള്പ്പടര്പ്പുകളില് കുരുങ്ങി-
ക്കിടന്നുവോ
മാനവഹൃദയം?
മൂന്നാംനാള് മരണത്തെ
ജയിച്ചുയര്ത്തപ്പോള് ജനങ്ങള്
പറഞ്ഞു:
ഇവന് ദൈവമാണ്,
അല്ല ദൈവപുത്രനാണ്,
അല്ല പ്രവാചകനാണ്,
മിശിഹായാണ്,
ലോക-
രക്ഷകനാണ്, മാനവ രക്ഷയ്ക്കായ്
ബലിവസ്തുവായ്,
യാഗമായ്-
ത്തീര്ന്നവനാണ്, വിപ്ലവകാരിയാണ്,
കമ്യൂണിസ്റ്റാണ്,
നിഷേധിയാണ്
യഥാര്ത്ഥത്തില്
നീയാരാണെന്ന്
ഇന്നുമാര്ക്കുമറിയില്ലല്ലോ.
ഒരുകാര്യം
മാത്രമെനിക്കറിയാം-
നീ മാനവ വര്ഗ്ഗത്തെ അനന്തമായ്,
അഗാധമായ്,
വ്യവസ്ഥയില്ലാതെ സ്നേഹിച്ചു:
ആ സ്നേഹിത്തിനൊരംശംപോലും
തിരിച്ചുനല്കാനാകാതെ, വന്-
കടബാധ്യതയുമായ്
നിന്മുന്പില്
നമ്രശിരസ്കരായ് നില്ക്കുവാനല്ലാതെ
നമുക്കു മറ്റെന്തു
സാധ്യം!!