മണ്ണിക്കരോട്ട് ചേട്ടൻ എഴുതിക്കോ. ധൈര്യമായി എഴുതിക്കോ.  പെണ്ണുങ്ങളെ സഹായിക്കാനെന്ന ഭാവത്തിൽ കൂടെ കൂടി അവമാനിക്കാൻ നോക്കുന്ന ചെറ്റ വാപൊളിയൻ മലയാളികൾ ഇഷ്ടംപ്പോലെയാ.  ഡബിൾ ഡ്യൂട്ടി ചെയ്ത് നടുവൊടിഞ്ഞ ഭാര്യയുടെ അടുത്ത്  കുറച്ചു വെള്ളം അകത്താക്കി ആക്രാന്തത്തിനു ചെന്നാൽ വിവരം അറിയും. അതുകൊണ്ട് ഇങ്ങനെ ഒറ്റ തിരിഞ്ഞു വരുന്നതിനെ ഒക്കെ തിരഞ്ഞു പിടിച്ചു അവരുടെമേൽ ചാടിവീഴുന്ന പോളിനെപ്പോലെയുള്ള നാറികൾക്ക് എന്ത് സ്വകാര്യതയാ ഉള്ളത് ജെയിംസ് ചേട്ടാ.  നിങ്ങൾതന്നെയാണോ പോൾ അതോ നിങ്ങളുടെ ആരെങ്കിലുംമാണോ ? എന്തിനാ ഈ നാറ്റ കേസിന് വക്കാലത്ത് പിടിക്കാൻ പോകുന്നത്? എന്തായാലും മണ്ണിക്കരോട്ട് ചേട്ടൻ എഴുതിയപ്പോൾ ജയിംസ് ചെട്ടന് വല്ലാതെ പൊള്ളിയെന്നു തോന്നുന്നു 

പ്രിയ മോഹൻ പാറക്കൊവിലിനു 

താങ്കളുടെ വിമർശനം ഞാൻ വായിച്ചു.  അമേരിക്കൻ മലയാളികൾ നാടിനെക്കുറിച്ച് ഓർത്ത് ഉറക്കം കളയുന്നത് പോലെ താങ്കൾ അമേരിക്കൻ മലയാളികളുടെ സാഹിത്ത്യ പ്രവർത്തനത്തെക്കുറിച്ച് ആകുലപ്പെടുന്നത്, സാഹിത്യത്തോടുള്ള താത്പര്യം കൊണ്ടാണെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു. ഞാനും അതുപോലത്തെ ഒരു ചിന്താഗതിക്കാരനാണ്.   അമേരിക്കൻ എഴുത്തുകാർ അമേരിക്കയിലുള്ള അസംസ്കൃത പദാർത്ഥങ്ങൾ എടുത്തു വേണം കഥയും കവിതയും ഒക്കെ എഴുതണം എന്ന മൺമറഞ്ഞുപോയ കട്ടിക്കൽ എന്ന പ്രൊഫസറുടെ വാദഗതിയോടു ഞാനും ഒരു അളവ് വരെ യോചിക്കുന്നു.  നോവലിന്റെ തുടക്കം കുറ്റം പറയുന്നതുപോലെ വായനക്കാർക്ക് അനുഭവപ്പെടുന്നു എങ്കിൽ അതിൽ കുറ്റം പറയാനാവില്ല. കാരണം അങ്ങനെയുള്ള കഥാപാത്രങ്ങളെയല്ലേ എഴുത്തുകാരൻ അവധരിപ്പിക്കുനന്നതു. പോൾ എന്ന കഥാപാത്രത്തിന്റെ വായിൽ നിന്ന് വരുന്ന തറ വർത്തമാനം   കേൾക്കുമ്പോൾ  കലിപ്പ് കഥാപാത്രത്തോട്  തോന്നണം.  അതിനു ആ കഥാപാത്രത്തെ സൃഷ്‌ടിച്ച എഴുത്ത് കാരനെ അഭിനന്ദിക്കുന്നതിൽ എനിക്ക് മടിയില്ല.  വയലാറിന്റെ സൗഗന്ധികപുഷ്പത്തിൽ ഭീമസേനനെക്കൊണ്ട് വഴിൽ കിടക്കുന്ന മർക്കടത്തെ 'മാറി കിടക്കെടാ തെണ്ടി" എന്ന് കവി പറയിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. ആദ്യം അത് വായിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ വിചാരിച്ചു വയലാർ ആ ഭാഗം എഴുതിയപ്പോൾ വെള്ളം അടിച്ചിട്ട് എഴുതിയതെന്ന്.  പിന്നീട് വായിച്ചപ്പോൾ തോന്നി ആഹന്തകൊണ്ട് തലപൊക്കി നടന്നടുക്കുന്ന ഭീമ സേനന്റെ അഹങ്കാരത്തെ കാണിക്കാനും, അഹങ്കാരവും ഹുങ്കും മനുഷ്യരെ എത്ര മാത്രം നീചമായ അവസ്ഥയിൽ കൊണ്ട് ചെന്നെത്തിക്കാനും കഴിയും  എന്നതിനെ മറ്റേതു തരത്തിൽ അവതരിപ്പിച്ചാൽ ഫലിക്കും എന്നും ഓർത്തുപോയി.  പോളെന്ന കഥാപാത്രത്തിന്റെ അവതരണം ഒരു കുറ്റം പറച്ചിലായി എനിക്ക് തോന്നിയില്ല നേരെ മറിച്ചു ചിലർ രാത്രിയിൽ  ഭാര്യ അടക്കം സ്ത്രീകളോട്പോക്രിത്തരം കാണിച്ചിട്ട് സമൂഹത്തിലെ മാന്യന്മാരായി നടക്കുന്ന ഒരു പൊയ്മുഖധാരിയുടെ അവധാരണമായിട്ട് തോന്നി .  എന്തായാലും സോക്രട്രീസിനേം,  നേപ്പോളിയെനം ഒക്കെ നോവലാക്കുന്നതിലും, വായിച്ചാൽ മനസിലാകാത്ത കവിത രചിച്ചു വായനക്കാരെ മിനക്കെടുത്തുന്നതിലും എത്രയോ നല്ലതാണ്  ഇത്തരം കഥാപാത്രങ്ങൾ. ഇത്തരക്കാർ ഇന്നും, അമേരിക്കയിൽ  ഞങ്ങളുടെ  ഇടയിൽ സിംഹാസനങ്ങളിൽ വാണരുളുന്നു എന്നത് നാട്ടിലിരിക്കുന്ന നിങ്ങളെപ്പോലുള്ളവർ അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നത് നല്ലതാണ് .  ഇവന്മാര് നാട്ടിൽ വന്നു ചില വേലത്തരം കാണിക്കുമ്പോൾ ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ചോണേ 

സസ്നേഹം 

വിദ്യാധരൻ