DNR വിമുക്തിയുടെ ഒരു കയ്യൊപ്പ് (കവിത: ശശികല ജ്യോതിക്)
Published on 23 February, 2016
കനവിന്റെഅവസാന കണികയുംമാഞ്ഞുപോയ വെറുക്കപ്പെട്ട നിശബ്ദതയുടെ ഈ
നിമിഷം നിന്റെജീവന്റെ ഉടമ്പടിയില് ഞാന് ഒപ്പ്വെയ്ക്കുന്നു
മരണത്തിന്റെ നിറമുള്ള ഈ കയ്യൊപ്പിലൂടെ ഞാന് നിന്നെ
വിമുക്തനാക്കുന്നു ജനിമൃതിയുടെ അഴിയാചങ്ങലയില് നിന്ന്
കണ്ണുനീര്ഗന്ധമുള്ള ഒരുചുംബനത്തിലൂടെ ഞാന് നിന്നെ
യാത്രയാക്കുന്നു എന്റെ പ്രണയത്തിന്റെ മഞ്ഞുവീഴ്ചയില് നിന്ന്
കേള്കാനാവാത്ത നിലവിളികളിലൂടെ ഞാന് പടിയിറങ്ങുന്നു
പെയ്തൊഴിയാത്ത നിന്റെ ഓര്മ്മകളുടെ പെരുമഴയിലേക്ക്
നമ്മുടെ
പ്രണയത്തിന്റെമാലാഖമാര് കരഞ്ഞുറങ്ങുന്ന ഈ രാത്രിയില് ഒരുമടക്കയാത്ര
ഒരിക്കല് നാംകൈകോര്ത്തുനടന്ന ഈ വഴിയിലൂടെ ഞാന്
ഇനി
തനിയേ...
www.facebook.com/EyeCloudPoems
DNR (Do not resuscitate)
is a part of advance directives. It is a legal document to allow natural death
in case of terminal illness. Usually this document is signed by the person or
the next of kin. In this poem I am trying to reflect the grief of a
spouse/partner during and after signing the DNR document of the loved one.
മലയാളത്തില് ടൈപ്പ് ചെയ്യാന് ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക
അസഭ്യവും നിയമവിരുദ്ധവും അപകീര്ത്തികരവുമായ പരാമര്ശങ്ങള് പാടില്ല. വ്യക്തിപരമായ അധിക്ഷേപങ്ങളും
ഉണ്ടാവരുത്. അവ സൈബര് നിയമപ്രകാരം കുറ്റകരമാണ്. അഭിപ്രായങ്ങള് എഴുതുന്നയാളുടേത് മാത്രമാണ്. ഇ-മലയാളിയുടേതല്ല