ഓർമ്മകൾക്കേറ്റവും കൂട്ടുകാർ പാട്ടുകൾ തന്നെ. അവയിൽ നാം കടന്നു വന്ന കാലഘട്ടങ്ങളുടെ നിനവുകളും കിനാവും തുടിക്കുന്നുണ്ട്. 1980 - 90 കളിൽ ബാല്യകൗമാരങ്ങളുടെ ഓർമ്മകളിൽ നിന്ന് അടർത്തിമാറ്റാൻ കഴിയാത്ത ഒരു റേഡിയോക്കാലമുണ്ട്. അതിൽ സർവ്വരെയും ആകർഷിച്ചത് ഒരു ദിവസം തന്നെ പല തവണ ആവർത്തിച്ച ചലച്ചിത്ര ഗാന പരിപാടികളായിരുന്നു. റേഡിയോവിന് നാട്ടുകാർ നൽകിയ ഓമനപ്പേരു തന്നെ പാട്ടുപെട്ടി എന്നായിരുന്നല്ലോ. ഞായറാഴ്ച്ച ഉച്ചയ്ക്കും ചൊവ്വാഴ്ച്ച രാത്രിക്കും ഒരു മണിക്കൂർ നീളുന്ന രഞ്ജിനി - ശ്രോതാക്കൾ ആവശ്യപ്പെട്ട പാട്ടുകൾ . അതിൽ സിനിമയുടെയും ഗായകരുടെയും മാത്രമല്ല ഗാനരചയിതാവിന്റെയും സംഗീത സംവിധായകന്റെയും പേരും പറയുമായിരുന്നു. നിത്യവും കേൾക്കുന്ന സുന്ദരങ്ങളായ കുറേ വരികൾ - അവയ്ക്കിടയിൽ ആവർത്തിച്ചു കേൾക്കുന്ന കുറേ പേരുകൾ . അങ്ങനെയാണ് കുഞ്ഞുന്നാളിലേ വയലാർ - ദേവരാജൻ . ഒ എൻ വി - സലിൽ ചൗധരി, പി.ഭാസ്കരൻ - ബാബുരാജ്, ശ്രീകുമാരൻ തമ്പി - എം കെ അർജുനൻ , യൂസഫലി കേച്ചേരി, പൂവച്ചൽ ഖാദർ, ചുനക്കര - ശ്യാം, ബിച്ചു തിരുമല - രവീന്ദ്രൻ / ശ്യാം / ഏടി ഉമ്മർ എന്നിങ്ങനെ കുറേ ഇമ്പമാർന്ന പദങ്ങൾ മനസ്സിന്റെ ചുമരിൽ കൊത്തി വച്ചത്. 

ബിച്ചു നിനവിൽ വരുമ്പോൾ ആദ്യം ഉള്ളിൽ തുളുമ്പുന്നത്  ശ്രീകുമാരൻ തമ്പി സംവിധാനം ചെയ്ത തെരുവു ഗീതം എന്ന ജയൻ സിനിമയിൽ ജയ വിജയന്മാർ ഈണമേകിയ ആ യേശുദാസ് ഗാനമാണ്. റേഡിയോവിലും അല്ലാതെയും ഞാൻ ഏറ്റവും കൂടുതൽ കേട്ട പാട്ട് . ഇന്നും കേൾക്കാറുള്ള പാട്ട്.

ഹൃദയം ദേവാലയം 

പോയ വസന്തം

നിറമാല ചാർത്തും 

ആരണ്യ ദേവാലയം, മാനവ -

ഹൃദയം ദേവാലയം.

മലയാളികളുടെയാകെ ഹൃദയത്തെ സരസ്സാക്കി മാറ്റി അവിടെ പ്രണയ പുഷ്പം വിടർത്തിയ വലിയ പാട്ടെഴുത്തുകാരൻ തമ്പിയാണ് തന്റെ സിനിമയിൽ പാട്ടെഴുതാൻ ഗാന രചനയിൽ തന്റെ ജൂനിയറായ ബിച്ചുവിനെ ക്ഷണിക്കുന്നത് എന്നോർക്കണേ ! ആർക്കാണ് ആ അനുഭവം ആവേശവും അഭിമാനവുമാകാതിരിക്കുക ? ആ സ്നേഹാദരങ്ങൾ മുൻ നിർത്തിത്തന്നെയാണ് സുബ്രഹ്മണ്യം സംവിധാനം ചെയ്ത ഹൃദയം ഒരു ക്ഷേത്രം എന്ന മധുച്ചിത്രത്തിലെ ഒരു ദേവൻ വാഴും ക്ഷേത്രം , ഓർമ്മകൾ കുടിയേറും ക്ഷേത്രം എന്ന ഗാനത്തെ പുരസ്കരിച്ച് ബിച്ചു തുടങ്ങിയത് - ഹൃദയം ദേവാലയം. 

1976 ൽ ഇറങ്ങിയ ഹൃദയം ഒരു ക്ഷേത്രത്തിൽ ഒരു ദേവൻ വാഴുന്ന പാട്ടല്ല, മംഗളം നേരുന്നു ഞാൻ മനസ്വിനിയാണ് ഹിറ്റായത്. എന്നാൽ 1979 ൽ തെരുവു ഗീതം വന്നപ്പോൾ ജയന്റെ കടുത്ത ആരാധകർ പോലും ആ സിനിമയെ വേണ്ടത്ര പരിഗണിച്ചില്ലെങ്കിലും ബിച്ചുവിന്റെ ദേവാലയ ഗാനം അനശ്വര ഹിറ്റായി. ഹൃദയം ഒരു ക്ഷേത്രം എന്ന സിനിമാപ്പേരിന്റെ കൂടെ ഒരു പക്ഷേ തമ്പിയുടെ ഒരു ദേവൻഗാനത്തേക്കാൾ പലരും ഓർക്കുക ബിച്ചുവിന്റെ ദേവാലയ ഗാനമായിരിക്കും. 

ഹൃദയത്തെ സരസ്സാക്കുമ്പോൾ ഉപരിതലത്തിലെ അലയിളക്കം പോലെ തികച്ചും സുതാര്യമാണ് കാര്യങ്ങൾ . എന്നാൽ ദേവാലയമാക്കുമ്പോൾ നടപ്പന്തലും തിടപ്പള്ളിയുമൊന്നുമല്ല  ശ്രീകോവിലാകുന്നു പ്രധാനം. ദു:ഖങ്ങൾ മുഴുക്കാപ്പ് ചാർത്തുന്ന, ഓർമ്മകൾ ശീവേലി കൂടുന്ന ഈ ക്ഷേത്രത്തിൽ വിഗ്രഹമില്ലാതെ , പുണ്യാഹമില്ലാതെ അഭിഷേകം നടക്കാറുണ്ട്. 

പൂജാരിയില്ലാത്ത, മുറജപമില്ലാത്ത പഴയ ഗുഹാക്ഷേത്രം . ലോക സാഹിത്യം ഹൃദയത്തെ പലതുമായി രൂപണം ചെയ്തിട്ടുണ്ടാവും. എന്നാൽ ഗുഹാക്ഷേത്രമായി ആരും സങ്കൽപ്പിക്കാനിടയില്ല. അപൂർവമായൊരു ബിംബയോജനയാണത്.ആദിമകാനനസംസ്കാരത്തോളം നീണ്ടു ചെല്ലുന്ന ഒന്ന്. മനുഷ്യമനസ്സിന്റെ നിഗൂഢമായ ഇരുളാഴങ്ങൾ ഗുഹാക്ഷേത്രത്തോളം ധ്വനിപ്പിക്കാൻ  ഏത് ഭാവനയാണ് പര്യാപ്തം ? 

എൺപതുകളുടെ തുടക്കത്തിൽ കോമഡിയെ മെയിൻ സ്ട്രീമിൽ കൊണ്ടു വന്ന ചിരിയോ ചിരി വന്നപ്പോൾ അതിൽ ബിച്ചു - രവീന്ദ്രൻ ടീം സമ്മാനിച്ച നാല് ഗാനങ്ങളും ജനപ്രിയ ഹിറ്റ്! ജാനകി കുഞ്ഞിന്റെ ശബ്ദത്തിൽ പാടിയ കൊക്കാമണ്ടി കോനാനിറച്ചിയും യേശുദാസിനൊപ്പം സമയരഥങ്ങളിൽ മറുകര തേടിയ ജയചന്ദ്രനും ഇതു വരെ യീ കൊച്ചു കളി വീണയും എല്ലാം നാട്ടിൽ പാട്ടായി . എന്നാൽ ആ പതിറ്റാണ്ടിന്റെ തന്നെ ധ്വനി തരംഗമായിത്തീർന്നത് ഏഴു സ്വരങ്ങളും തഴുകി വന്ന ആ ഗാനമാണ്. 

സംവിധായകൻ ബാല ചന്ദ്രമേനോൻ സാഹിത്യവും സംഗീതവുമൊക്കെയുള്ള ആളാണ്. മേനോൻ തനിക്ക് അഭിനയിക്കാനുള്ള ഗാനരംഗത്തിന് പാകമായി , തന്നെയും നായികയേയും ഗാനവും നൃത്തവുമായി ചേർത്തു വെക്കുന്ന ഒരു സങ്കൽപ്പത്തെക്കുറിച്ച് ബിച്ചുവിനെയും രവീന്ദ്രനെയും ഇരുത്തി  ചർച്ച ചെയ്തു. മഴപ്പെയ്ത്തിൽ നൃത്തത്തിന്റെയും സംഗീതത്തിന്റെയും ഒരു ദൃശ്യ-ശ്രാവ്യ അനുഭവമുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് പാട്ട് മഴയുടെ രാഗവിസ്താരം പോലെയായാലോ ? പതിഞ്ഞ താളത്തിൽ തുടങ്ങി ക്രമേണ മുറുകിയ ശ്രുതിയിലേക്ക് കടന്ന് ആരോഹണാവരോഹണങ്ങളുടെ കയറ്റിറക്കങ്ങളിലൂടെയങ്ങനെ... ഉച്ചസ്ഥായിയിൽ നിന്നും വീണ്ടും പതിഞ്ഞ താളത്തിലേക്ക്..

ആശയ പ്രകാരം രവീന്ദ്രൻ പല്ലവിക്കും അനുപല്ലവിക്കും വേണ്ടി മന്ദവും ദ്രുതവുമായ ഓരോ ഈണത്തിലെത്തി . ബിച്ചു പെയ്തു വീഴുന്ന മഴനാരുകളിൽ ഒരു വീണയെ സങ്കൽപ്പിച്ചു. 

മാനസവീണയിൽ കര പരിലാളനജാലം , ഇന്ദ്രജാലം , അതിലോല ലോലം .... അങ്ങനെ ഏഴ് സ്വരങ്ങളും തഴുകി വരുന്നൊരു ഗാനമായി ആ മഴ പെയ്യാൻ തുടങ്ങി. തുടർന്ന് നായകൻ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്ന സംഗീതത്തെയും നായിക പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്ന നൃത്തത്തേയും സമന്വയിക്കാൻ ഒന്നും രണ്ടും അനുപല്ലവികൾ - 1.ആരോ പാടും ലളിതമധുരമയ ഗാനം പോലും കരളിലമൃതമഴ

2 . ഏതോ താളം ഹൃദയ ധമനികളിൽ 

ഏതോ മേളം കരളിനണിയറയിൽ .

മഴ ആരോ പാടുന്ന ലളിതമധുരഗാനമാവുമ്പോൾ കരളിനണിയറയിൽ പക്കമേളമൊരുങ്ങുന്നു ഹൃദയധമനി എന്ന വാക്കിൽ ഒരു നൃത്തച്ചുവടിന്റെ പദവിന്യാസമുണ്ട്. വാക്കും ഈണവും ചേർന്ന് മഴ എന്ന അനുഭവത്തെ ആവാഹിച്ചെടുത്ത് ഒരു നൃത്തസംഗീത ഭാവ ശിൽപ്പമായി  പരിഭാഷപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്ന അദ്ഭുതഗാനമാണിത്. 

പിൽക്കാലത്ത് മലയാള സിനിമയിൽ നിറപ്പകിട്ടാർന്ന പ്രണയ ദൃശ്യങ്ങൾ സമ്മാനിച്ച പ്രിയദർശൻ തിരക്കഥയും സഹ സംവിധാനവും നിർവഹിച്ച അശോക് നാഥിന്റെ തേനും വയമ്പുമാണ് ബിച്ചു - രവീന്ദ്രൻ ടീമിന്റെ മറ്റൊരു മാസ്മര ഹിറ്റ് .

മിഴിയോരം നനഞ്ഞൊഴുകുന്ന മുകിൽമാലകളിൽ ഒരു പാവം ഈണക്കാരൻ ജെറി അമൽദേവ് ഇന്നും ബാക്കിയാവുന്നത് ബിച്ചു സമ്മാനിച്ച മഞ്ഞിൽ വിരിഞ്ഞ പൂക്കൾ കൊണ്ടു തന്നെയാണ്. ആ മഞ്ഞണിക്കൊമ്പിൽ താനിരുന്ന് പാടുന്നത് സിന്ദൂരക്കുരുവിയാണെന്ന് സിനിമയുടെ കഥ പ്രവചിക്കുകയായിരുന്നില്ലേ പാട്ട് ? എന്നിട്ടും നമ്മൾക്ക് മനസ്സിലായില്ല !  ആയിരം കണ്ണുമായി കാത്തിരുന്നവർക്കറിയാം പാട്ട് നാളേക്ക് ബാക്കിയാക്കുന്നത് എന്തെന്ന് ... എന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ എക്സ് സ്റ്റൻഷൻ ( ബാക്കിയെല്ലാം എക്സ്ട്രാ ടെൻഷൻ ആണ് ) പാട്ടുകളാണ്. അതിൽ ബിച്ചു തിരുമലയും മുന്നിലുണ്ട് വെള്ളാരങ്കുന്നിലെ ഹൃദയ ദേവാലയമായി .