വികലമായി ചിരിച്ചു കൊണ്ടവനതാ
വിജനമാം വഴി നീളെ നടക്കുന്നു
ഞൊറി വീണൊട്ടിയ വയര്മെല്ലെ-
ത്തടവിയുച്ചത്തിലെന്തോ പുലമ്പുന്നു
ജഡ പൂണ്ടൊരാ തലയും താടിയും
ജലമന്യമാ ദേഹത്തിനെന്നപോല്
കെട്ടുഭാണ്ഡാരമൊരു കൈത്തുമ്പിലും
കണ്ടാലറയ്ക്കുന്നൊരു ജീവനൊമ്പരം
കാടുകയറിയ ചിന്തകളവനെയോ
കാലമറിയാത്ത രൂപം കൊടുത്തുവോ
കാടത്തം നിറഞ്ഞൊരാ മാനുഷര്
കാര്യമറിയാതെയല്ലോ ചിരിച്ചതും
തമ്മിലറിയാതെയിന്നു മുഖം മറച്ച-
നന്യപ്പോല് നടക്കുന്നു മാനവര്
കാഴ്ചയിന്നതു കണ്ടു ചിരിച്ചതാ
ഭ്രാന്തനിവിടല്ലോ ഓടി മറയുന്നു
അന്നമന്യമായ് മാറിയൊരു ഭ്രാന്ത -
നന്നുബന്ധനത്തില്പ്പെട്ടുവെന്നതും
അന്തമില്ലാത്തഹങ്കാരമൂര്ത്തിയായ്
അന്തകരായ് നാം മാറി ലജ്ജാവഹം
വേണ്ടൊരു പരിഹാസമിന്നാരെയും
കര്മ്മ ചക്രമൊരു ഘടികാരമായ്
വീണ്ടുമെത്തുന്നു കാട്ടുന്നു മുന്നിലായ് 'ഇവിടുന്നു ഞാന്,നാളെ നീ'.........
ദീപ ബി.നായര്(അമ്മു)