നിറഞ്ഞുനി്ന്ന ഭൂവിതിങ്ക"ലെണ്പത്തഞ്ചു' വത്സരം
നിറഞ്ഞ ശോഭചേര്ത്തു താന് കടന്നപോയ വീഥിയില്
നിറഞ്ഞു നിന്നനേക മണ്ഡലങ്ങളില് സജീവനായ്
നിറംതെളിഞ്ഞുനിന്ന ഫുല്ലസൂനമേ, നമിപ്പിതേന്!
ഇറുത്തെടുത്തു ഭാവനന് അമൂല്യമാല്യമാക്കുവാന്
നറുംമലര്കണക്ക് ദേവവേദിയില് പകുത്തിടാന്
ഒരുക്കിയെത്ര ശോഭിതം നിരന്തരം ത്വല് പൂജനം
തിരക്കുകൂട്ടിയങ്ങെടുത്തുമാറ്റിയോ മല് കാന്തനെ.?
പ്രഗല്ഭനായ വൈദികന്, പ്രബുദ്ധനാം പ്രഭാഷകന്
പ്രശസ്തനായ് പ്രസന്നനായ് സദാ പ്രയത്നപൂര്ണ്ണനായ
പ്രശോഭിതം തെളിഞ്ഞുനിന്ന ദിവ്യദീപമമാണു തേ!
പ്രദോഷവേളയാര്ന്നതോ,പിരിഞ്ഞു പോയതീവിധം?
നിനച്ചതില്ലയിത്രവേഗമാ കപോതമെന്നെയി
ന്നനന്യചിത്തയാക്കി വിണ്ണിലായ് പറന്നകന്നിതോ?
നനുത്ത മമ്പഹാസവും തെളിഞ്ഞ ശുദ്ധഹൃത്തുമായ്
അനാകുലം നിശബ്ദമങ്ങു മേവുകേ, പ്രണേശ്വരാ !
മനോജ്ഞഗാനമെന്റെ ദേവനായി ഞാനനാകുലം
മനംകുളിര്ന്നലയ്ക്കുതുല്യമാം സ്വതന്ത്രഗീതിയില്
മനസിലെന്നുമങ്ങയേ നിനച്ചുപാടുമേഴഞാന്
അനാപ്യനായ് കിനാക്കള് മാത്രമേകി ദൂരെ നിന്ുവോ !
പറന്നകന്നു ചക്രവാളസീമയില് പ്രകാശമായ്
ഉരച്ചതില്ലയൊറ്റ വാക്കുമന്ത്യമായി മല്പ്രിയന്
ചരിച്ചിടുന്നതെങ്ങു, ദൂരമാം വിഹായസത്തിലോ ?
നിരാമയന്റെ ശാന്തിയാര്ന്ന ദേവമമ്പിരത്തിലോ ?
ധരേശ്വരന് ക്ഷണിച്ചതാല് പ്രഭൂതരാജവൈദികന്
അരണ്യഭൂമിയിങ്കലിന്നദൃശ്യമാം തമസ്സിലായ്
അരൂപിയായ ദേവസാന്ത്വനം ശ്രവിച്ചു ഞാനിതാ
ഇരിന്നിടുന്നു ജീവിതം തുടര്ന്നിടാനൊരുക്കമായ് !
* * * * * * * *
എന്നാലാപങ്ങളൊന്നായൊരു നവസ്വരമാം ദുഃഖഗാനത്തിലുള്ച്ചേര്
ന്നെന്നാത്മനാഥാ അങ്ങേക്കര്പ്പിപ്പു ഞാനീ പ്രണവനിനദമാം പ്രണാമം !
തുംഗക്ഷേത്രകവാടമാം സദാപീപദം പ്രാപിച്ചൊരെന് പ്രഭാവമേ,
ഈ ഗാനാമൃതം മൃത്യൂതീരത്തിലങ്ങേയ്ക്കു ഹവനമായ് ചേര്ന്നിടട്ടെ !
..
അവിചാരിതമായ്, അശ്രദ്ധയാല്, മൃതൂകവാടത്തിലെറിയപ്പെട്ട വമ്പ്യ ഡോ. യോഹന്നാന് ശങ്കരത്തില് കോറെപ്പിസ്ക്കോപ്പാക്ക്് കണ്ണീരിന് പുഷ്പാര്ച്ചന !