അമേരിക്കയിലെ സ്ത്രീ എഴുത്തുകാരെ, ആരോ എന്തോ എഴുതിയതിന്റെ പേരിൽ വലിച്ചിഴച്ചു കൊണ്ടുവന്നു  അമേരിക്കയിലെ അവാർഡു മാഫിയകളെ വാഴ്ത്താനുള്ള ശ്രമത്തിലാണ് ഈ ലേഖനം എസ് കെ പിള്ള തട്ടികൂട്ടിയിരിക്കുന്നതെന്ന് മദ്യപിക്കാതെ വായിക്കുന്ന ഏതൊരു മലയാളി വായനക്കാരനും സുവ്യക്തമാണ്.  ഓരോ ദിവസവും അവാർഡ് അത് കൂടാതെ ത്രൈമാസ അവാർഡ് തുടങ്ങി പലതും മാർക്കെറ്റിൽ ഇറക്കി ഒരു അവാർഡു പെരുപ്പം സൃഷ്ടിച്ചു ചില നല്ല എഴുത്തുകാരുടെ കൃതികളെ മുക്കി കളഞ്ഞ നാടാണ് അമേരിക്ക.  എഴുത്തുകാർക്കപ്പുറത്ത് വായനക്കാരടുങ്ങുന്ന ഒരു സമൂഹം ഉണ്ടെന്നുള്ള വസ്തുത മറന്നു വായിൽ വരുന്നതൊക്കെ പടച്ചു വിട്ടു മലയാള സാഹിത്യത്തിന്റെ പരിശുദ്ധിയും പാവനതയും കളങ്കപ്പെടുത്തിയ വകതിരിവില്ലാത്ത ഒരു കൂട്ടം മാഫിയകൾ അമേരിക്കയിൽ ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞാൽ അതിനു നേര കണ്ണടക്കുന്നവരുടെ  കൂട്ടത്തിൽ നിങ്ങലെപ്പോലെയുള്ളവർ ഉണ്ടെന്നുള്ളതും ഖേദകരം തന്നെ. അമേരിക്കയിലെ പല സ്ത്രീ എഴുത്തുകാരും, അഴകിയ രാവണനെപ്പോലെ , അവാർഡും പൊന്നാദയുമൊക്കെ പൊക്കിപ്പിടിച്ച്, 'ഞാനാണ് ഇവിടുത്തെ ഭയങ്കര എഴുത്തുകാരൻ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു അലറി വിളിക്കുന്ന പുരുഷന്മാരെക്കാൾ,  എന്തുകൊണ്ടും സാഹിത്യത്തോട് ആത്മാർത്ഥ പുലർത്തുന്നവരാണെന്ന് അമേരിക്കയിലെ പ്രബുദ്ധരായ വായനക്കാർക്ക് അറിയാവുന്നതാണ്.   കൃതികളെ വിലയിരുത്തുന്നതിൽ വിധികർത്താക്കൾ വീഴ്ച വരുത്തിയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അതവരുടെ കഴിവ് കേടു. എന്തായാലും അമേരിക്കയിൽ മൊഴത്തിനു മൂവായിരം വച്ച് അവാർഡു കൊടുക്കുന്ന , അല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങൾ സംരക്ഷിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ഈ മാഫിയ വിധി കർത്താക്കളെക്കുറിച്ച് പണ്ടേ ജനങ്ങൾക്ക്‌ സംശയം ഉണ്ട്. കഥ കണ്ടാൽ കവിതയാണെന്നും കവിത കണ്ടാല നോവലാണെന്നും പറയുന്ന ചില കോമരങ്ങളാണ് അമേരിക്കൻ മലയാളത്തിന്റെ വിധിയെ ത്രാസിൽ തൂക്കുന്നവർ. ഇവരിൽ പലരും ഫൊക്കാന ഫോമ തുടങ്ങിയ സംഘടനകളിലെ അധോലോകവുമായി ബന്ധം ഉണ്ടെന്നുള്ളത് മനസിലാകാത്ത വിധം കഞ്ചാവും ചരസ്സും അടിച്ചിരിക്കുകയാണെന്ന് ധാരണയുണ്ടെങ്കിൽ അത് അങ്ങ് മാറ്റിയേര്.  എസ് കേയുടെ മട്ടും ഭാവവും കണ്ടിട്ട് ഒരു അവാർഡു കിട്ടത്തക്ക രീതിയിൽ എന്തോ ഒന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറക്കുന്നതിനു മുൻപ് വിധികർത്താക്കളുടെ മൂഡ്‌ താങ്ങുന്ന ഒരു പരിപാടിയായിട്ടാണ് ഇത് കാണുന്നത്.  എന്ത് വിധി കർത്താക്കൾ എസ്.കെ.? ചുണയുണ്ടെങ്കിൽ ഇവന്റെ ഒക്കെ യോഗ്യത ഏതാണെന്ന് പ്രഖ്യാപിക്കട്ടെ. വായനക്കാരേക്കാൾ നല്ല വിദ്യാകർത്താക്കൾ എവിടെയാണുള്ളത്? അവരാണ് നിങ്ങൾ പറയുന്ന എം ടി യേയും, വിജയനേയും, മുകുന്ദനെയും ഇന്ന് അവർ അഭിമാനം കൊള്ളുന്ന സിംഹാസനങ്ങളിൽ കയറ്റി ഇരുത്തിയത്. അല്ലാതെ അമേരിക്കൻ മലയാളത്തിലെ ചില അളിപിളികൾ 'പറയുന്നതുപോലെ " ഞങ്ങൾ കേന്ദ്ര സാഹിത്യ അവാർഡിന് അർഹരാണെയെന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു നടക്കുകയല്ല. 

"ചെറുതാമൊരു പേനാക്കത്തി കാണുമ്പൊൾ പോലും 

വെറുതെ വിറയ്ക്കുന്ന ചുണ കെട്ടവർ  നിങ്ങൾ

വീമ്പടിക്കുന്നു നീളെ നാളത്തെ വസന്തങ്ങൾ 

നാമ്പിടും യുഗത്തിന്റെ ഭാരവാഹികളായി 

ഒന്ന് ചോദിക്കട്ടെ കൈവശം നിങ്ങൾക്കെന്തു-

ണ്ടിന്നിനെ ജീവിക്കുന്നൊരിന്നിനെപ്പകർത്തുവാൻ ?" (വയലാർ )