നടക്കുകയാണ് ഞാന് മുന്നോട്ട്
ഭൂമിയെ ചവിട്ടി പിറകിലേയ്ക്ക് നീക്കിക്കൊണ്ട്
ചവിട്ടി താഴ്ത്തുന്നില്ല ഞാന് ഭൂമിയെ-
പതുക്കെ കാല്വെയ്ക്കുന്നതേയുള്ളൂ.
മണ്ണിനോടുള്ള എന്റെ ദയവാണത്
വേദനിപ്പിയ്ക്കുന്നില്ല ഞാന് മണ്ണിനെ
വേദനയുണ്ടെങ്കില് എന്റെ കാലടികള്ക്ക്
മണ്ണ് തലകുനിച്ചു തരില്ലായിരുന്നു-
എന്റെ കാലുകളെ തടഞ്ഞു നിര്ത്തുമായിരുന്നു.
മറക്കാന് ശ്രമിയ്ക്കുകയാണ് ഞാന് എന്റെ
ഭൂതകാലം ഈ നടത്തത്തിലൂടെ
വീണ്ടും നിര്ത്താതെ നടക്കുകയാണ്
എന്റെ വര്ത്തമാനത്തിലൂടെ ഭാവിയിലേയ്ക്ക്
എന്റെ മുന്നിലേയ്ക്കുള്ള ഓരോ കാല്വെയ്പും
ഓരോ അടിയായ് കാലത്തെ പിറകിലേയ്ക്കാക്കുന്നു
ജയിയ്ക്കുകയാണിവിടെ ഞാന്
മണ്ണിനോടു കാലത്തിനോടും
എന്നെ ജയിയ്ക്കാന് അനുവദിയ്ക്കുമ്പോള്
ഞാനറിയാതെ എന്നില്നിന്ന് കാലം
കവര്ന്നെടുക്കുകയായിരുന്നു
എന്റെ ബാല്യവും, കൗമാരവും, യൗവ്വനവും