അമ്പലങ്ങളിലെനിയ്ക്കിരിയ്ക്കാനിഷ്ടം, പക്ഷെ,
അതിലുമിഷ്ടം ഭക്ത മാനവ ഹൃദയങ്ങള്!
ആശ്ചര്യമില്ലാ, ഒരു സത്യം ഞാന് പറയട്ടെ,
അമ്പലം അവികല ശാന്തി തന്നിരിപ്പിടം!
ഇവിടെ വരുന്നവര് എന്തിനു വരുന്നെന്നാല്
അവര്ക്കു ഗേഹത്തെക്കാള് ശാന്തിയുണ്ടിവിടത്തില്!
ഇവിടെ മറക്കുന്നു ദുഃഖങ്ങള് സമസ്തവും
ഈ വിശ്വമൊരു തപോവനമായ് മാറുന്നുടന്!
ശ്രദ്ധയുമേകാഗ്രതാ ഭാവവും ലഭിക്കുന്നു
ബദ്ധപ്പാടുകള് ക്ഷണനേരത്തേയ്ക്കകലുന്നു!
ആത്മ ശക്തിയും മന:ശ്ശക്തിയും വളരുന്നു
ആതങ്കമെല്ലാമല്പ്പ നേരത്തില് മറയുന്നു!
ഭവനങ്ങളിലതു ലഭ്യമല്ലൊരു നാളും
പാവനമെന്നും ക്ഷേത്രം ശാന്തിതന്നിരിപ്പിടം!
യഥാര്ത്ഥ ഭക്തന്മാരെ കണ്ടാലെനിക്കറിയാം
യാതൊന്നുമവരാരും ചോദിക്കില്ലൊരിക്കലും!
മറ്റുള്ളോര് സുഖഭോഗ വസ്തുക്കള് യാചിക്കുമ്പോള്
ഉറ്റവരിവര് മന:ശാന്തിതാന് ചോദിക്കുന്നു!
'മനഃശ്ശാന്തി' യുമെന്റെ പര്യായമതു നേടും
മാനവ ഹൃദയങ്ങള് എന്പ്രിയ നിലയങ്ങള്!