എവിടെ ഇന്ന് മനുഷ്യന്റെ ഉള്ളിലെ നന്മ 

എവിടെ പോയി മറഞ്ഞവ?

ചവിട്ടി ആഴ്ത്തുന്നു മനുഷ്യർ മനുഷരെ 

എവിടെയും സ്വാർത്ഥത നടമാടുന്നു 

അതിമോഹം മൂത്ത ജനങ്ങൾ എങ്ങും 

ചതിക്കുഴി തീർക്കുന്നുടപ്പിറന്നോർക്കായ് 

പള്ളനിറഞ്ഞു വീർത്തിരിക്കിലും അതി-

നുള്ളിൽ തള്ളികയറ്റുന്നു ഭക്ഷണം പിന്നെയും 

ആട്ടിയോടിക്കുന്നു വിശപ്പിനെന്തെങ്കിലും തരാൻ  

നീട്ടിയ കൈകളുമായ് നിൽപ്പോരെ  തട്ടിമാറ്റി അവർ 

ആർത്തിയാണെന്തിനോടും അത്യാർത്തി ജനത്തിന് 

പാർത്തലം പതിതർക്ക് ദുഷ്ക്കരം 

മോക്ഷമില്ലൊരിക്കലും അവർക്കീ ഭൂവിൽ 

മോഷ്ടിച്ചു പശി തീർക്കാനുമില്ലവകാശം 

പണത്തിന്റെയും പ്രതാപത്തിന്റെയും പിന്നാലെ പായുന്ന ജനങ്ങൾ ചവുട്ടി കുതിക്കുന്നത് അട്ടപ്പാടിയിലെ മധുവിനെപ്പോലുള്ളവരുടെ നെഞ്ചിലൂടെയാണ് .  അവരുടെ ചവിട്ടേറ്റ് വേദനയിൽ ഞരങ്ങുന്നവരുടെ രോദനം ഒരിക്കലും അവർ കേൾക്കാറില്ല . പക്ഷെ ഹൃദയത്തിൽ നന്മ സൂക്ഷിക്കുന്ന ഒരു കവിക്ക് എ തേങ്ങലുകൾ കണ്ടില്ലെന്നു നടിക്കാനാവില്ല .  എഴുതുക കവി വീണ്ടും എഴുതുക