താഴിട്ട വാതിലിനിപ്പുറം
മനമുടഞ്ഞു നിൽപ്പൂ ഞാന്
പായുന്ന കാലം നരപ്പിച്ച കോലം
പാഥേയം പാതി വഴിയിൽ തീർന്ന കാലം
പാതയിൽ തളർന്നിരുന്നതെത്ര നാൾ
പാദരക്ഷകർ തേഞ്ഞു തീർന്ന വഴികൾ
താരക രാത്രികൾ മറഞ്ഞു
താമര ദളങ്ങൾ കൊഴിഞ്ഞു
താമസ ദിനങ്ങള് കഴിഞ്ഞു
താണ്ടിയ കടലുകൾ നിറഞ്ഞു
വ്യർത്ഥമാണോ ഈ ജീവിതം
വ്യഥാവിലായോ എൻ ജന്മം
വേച്ചു പോവുന്ന കാലടികൾ
വേവുന്നുണ്ടീ മരുഭൂവില്
നിറയുന്ന മിഴികളും
നിറയാത്ത പണപ്പെട്ടിയും
നീറുന്ന മനസ്സുമായ്
നിരങ്ങി നീങ്ങിയ പാഴ്ജന്മം
താഴിട്ട വാതിലിനിപ്പുറം
മനമുടഞ്ഞു നിൽപ്പൂ ഞാന്